องค์ฮ่องเต้หันไปตามเสียงหวานล้ำ พบใบหน้างามที่ผัดแป้งเพียงบางเบา ปากสีแดงกำลังแย้มยิ้ม พระองค์มองหน้านาง สลับกับภาพวาดภาพแรกเมื่อยี่สิบห้าปีก่อนที่ติดไว้บนฝาผนังห้อง
ภาพแรกนั้นเลือนไปมากแล้ว แต่นางที่ยืนอยู่ตรงหน้าราวกับออกมาจากภาพวาดไม่มีผิด ทั้งสาว ทั้งสวย ทั้งเย้ายวนเหลือเกิน หัวใจขององค์ฮ่องเต้เต้นกระหน่ำรุนแรงนัก กลิ่นกายหอมฟุ้งลอยมาตามสายลม อยากจับนางมากอดจูบ กดกระแทกสอดสวมแก่นกายเข้าในเรือนกายอันงดงาม
“หม่อมฉันมาขอคำชี้แนะเรื่องราชโองการแคว้นถัง”
“เจ้ามีอำนาจสูงสุด ย่อมสั่งการได้ทุกสิ่ง ปรึกษาพี่จะมีประโยชน์อันใด แคว้นถังอยู่ภายใต้การปกครองของเจ้า” องค์ฮ่องเต้ขมวดคิ้ว
“อ่านดูก่อนดีหรือไม่ เผื่อพระองค์สนใจ อยากให้แคว้นของพระองค์มีกฎแคว้นอันเป็นประโยชน์เช่นเดียวกับแคว้นถัง กฎแคว้นใหม่ซึ่งหม่อมฉันเพิ่งร่างเสร็จ ลงนามประทับตรา ผ่านการเห็นชอบจากท่านอุปราชผู้เป็นสวามีเป็นผู้ลงตราประท
