เวลาผ่านไป
"นี่คุณเมื่อไหร่จะเลิกเดินตามฉันสักที!" มิราหันไปบอกกับคนข้างหลังด้วยอารมณ์ที่ค่อนข้างหงุดหงิด เพราะเธอถูกคชาเดินตามแจจนไม่เป็นอันทำอะไรเลย ไม่ว่าเธอจะทำอะไรไปที่ไหนก็จะถูกเขาตามติดไปด้วยตลอด
"ฉันก็แค่ออกมาเดินเล่น"
"เดี๋ยวก็ดูงาน เดี๋ยวก็ออกมาหากาแฟกิน เดี๋ยวก็มีเรื่องจะพูดกับคนนั้นคนนี้ ตอนนี้ก็ออกมาเดินเล่น นี่คุณว่างขนาดนั้นหรือไง?"
"ก็งานฉันเสร็จแล้ว ฉันจะเดินไปไหนมาไหนมันผิดด้วยหรอ?"
"ไม่ค่ะ ไม่ผิดหรอก แต่คุณจะมาเดินตามฉันทำไม คุณจะไปเดินเล่นที่ไหนก็เรื่องของคุณสิฉันจะทำงาน"
"กลางวันออกไปหาอะไรกินกันไหม"
"ไม่ ฉันต้องทำงาน"
"เดี๋ยวช่วยทำ เสร็จแล้วจะได้ออกไปกินข้าวด้วยกัน"
"งานของฉันคุณจะมาช่วยทำไม"
"ก็อยากช่วยไม่อยากออกไปกินข้าวคนเดียวมันน่าเบื่อ ไม่ดีหรือไงมีคนเลี้ยงข้าวเธอหรือว่าเธอไม่ชอบ"
"ทำแบบนี้เพื่ออะไร?"
"ก็..อยากให้ฉันตอบตรงๆ เลยไหมล่ะ?"
"ว่ามาสิ"
"อย
