ร้านอาหาร
“แฮ่มๆๆ แค่กๆๆ กาแฟร้านนี้มันสากคอจังวะ เลี่ยนจริงๆ โว้ย!” เสียงกระแอมบวกกับเสียงโวยวายของคชาทำให้มิราที่กำลังนั่งคุยงานกับลูกค้าผู้ชายอยู่ต้องหันมองและทำตาถลนใส่ เพราะรู้ว่าเขาทำแบบนี้เพราะอะไร
“เอ่อคุณคชารับน้ำเปล่าล้างคอไหมครับ เห็นคุณว่าสากคอ” ลูกค้าที่เป็นผู้ชายพูดพร้อมกับส่งขวดน้ำให้ ทำให้คชาต้องจำใจรับไปโดยที่ยังถูกสายตาของมิรามองอยู่
“ขอบคุณครับ”
“….”
“ใกล้เสร็จหรือยังล่ะ จะได้เข้าบริษัทกัน ไหนจะต้องประชุมอีก” คชาถาม โดยที่ไม่ได้สนใจลูกค้าหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ มิราเลยเลยสักนิด
“นี่คุณฉันยังคุยกับลูกค้าอยู่นะ” เธอพูดข่มเสียงใส่
“เอ่อ…ถ้าคุณมิราติดงานต่อเอาไว้วันหลังเราค่อยมานัดคุยกันก็ได้ครับ”
“ไม่เป็นค่ะ ยังพอมีเวลา เราคุยงานของเขากันต่อดีกว่าค่ะ”
“….” คชามองแล้วเบะปากใส่ ก่อนจะหันหน้าหนีไปอีกทาง
เพราะลูกค้าคนนี้เข้าใกล้มิรามากไป และดูท่าทางก็เหมือนกำลังจีบเธอด้
