หลายวันผ่านไป
หลังจากที่ไม่ได้เจอหน้ากับพี่คชาเลยฉันยอมรับว่าฉันคิดถึงเขามากๆ ตอนนี้ฉันก็ยังทำใจไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์หรอก ฉันแค่พยายามไม่คิดถึงเขาพยายามไม่ทำให้ตัวเองต้องว่าง หางานให้ตัวเองอยู่ตลอดเวลาเพราะถ้าว่างแล้วฉันก็ต้องคิดถึงเขา
ต่อหน้าเพื่อนฉันจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกอย่างยังคงเป็นปกติเพราะฉันไม่อยากให้ใครต้องเป็นห่วง
ฉันก็ไม่อยากจะทำตัวเข้มแข็งหรอกนะ ฉันอยากอ่อนแออยากให้มีคนคอยมาดูแลฉัน แต่เพราะไม่มีคนคอยดูแลฉันเลยต้องทำให้ตัวเองเข้มแข็งแม้จะอ่อนแอก็ต้องดูแลตัวเองให้ได้ เพราะไม่มีใครคอยดูแลเราไปได้ตลอด
บางครั้งฉันก็อยากรู้นะว่าคนที่เขามีคนคอยดูแลมันรู้สึกดีไหมอบอุ่นมากไหม เพราะฉันไม่เคยได้รับการดูแลแบบนั้นเลย เวลาเห็นคนอื่นเขาแสดงความรักต่อกันฉันเองก็รู้สึกอิจฉา อยากจะมีแบบนั้นบ้างแต่ก็ไม่รู้ทำไมตัวฉันถึงได้หมานเจอผู้ชายแบบนี้เลยก็ไม่รู้
หมับ!
"คิดอะไรอยู่"
"ต
