ร้านเหล้า
"เบาๆ หน่อยมิรา!" ริตารีบเอ่ยปากห้ามเพื่อนสาว เมื่อมิราลุกขึ้นยืนเต้นไปตามเสียงเพลงที่กำลังมันขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ผู้ชายตามโต๊ะข้างๆ มองแล้วยิ้มออกมา
ในสายตาของคนอื่นเธอดูสดใสขึ้นเยอะก็จริง แต่เธอแค่ทำตัวเก่ง ทำเหมือนไม่ได้คิดอะไร เพราะไม่อยากให้ใครรู้ว่าเธอกำลังเศร้าอยู่นั่นเอง
มันไม่ง่ายเลยกับการที่จะต้องปั้นหน้าคุยกับคนอื่นเหมือนว่าตัวเองมีความสุข
เธอก็แค่อยากทำตัวให้เพลิดเพลินลืมเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้น แม้จะลืมได้เพียงชั่วคราวแต่ก็ยังดีที่เธอจะต้องมานั่งจดจำเรื่องอะไรแบบนี้
ดื่มแล้วเมาพอเมาแล้วก็ลืม อย่างน้อยแอลกอฮอล์ก็ทำให้เธอสามารถหลับลงได้
"เพลงสนุกดีนะไม่เต้นกันหรอ?" มิราก้มหน้าลงถามเพื่อนที่นั่งดื่มอยู่ข้างๆ
"เห็นเธอมีความสุขได้พวกฉันก็ไม่อะไรแล้วล่ะ"
"ลุกขึ้นมาเต้นด้วยกันสิฉันไม่อยากเต้นคนเดียว" มิราบอก ในขณะที่ตัวเองก็ยังโยกขยับร่างกายไปมาตามจังหวะของเสียงเ
