มิ่ง ชางมิ่ง
ผมก้าวขาเดินตามแรงจูงของมือยายแก้วที่กำลังมุ่งหน้าเดินกลับไปที่บ้านพักโดยไม่สนใจคนข้างหลัง จวนจะถึงหน้าประตูบ้านอีก 10 เมตรก็มีชายชุดดำพร้อมสวมแว่นดำ ผมประมาณการไม่ได้ว่ากี่คนเพราะมันค่อนข้างเยอะมาก พวกมันจู่โจมอย่างรวดเร็วมากซ้ำยังพยายามประชิดตัวยายแก้วกับผม ผมกลับล้มหน้าฟุบลงไปในพุ่มไม้ข้างบ้านเข้าอย่างจัง ด้วยความโชคดีที่พุ่มไม้นั้นเป็นต้นไม้ที่ไม่มีกิ่งก้านแข็งแรงหรือใหญ่โตมาก ผมเลยไม่รู้สึกเจ็บเท่าไหร่โดยกำลังเตรียมจะลุกขึ้นจากพุ่มไม้ด้วยความระมัดระวัง
"มิ่งเข้าไปในบ้านก่อนลูกอยู่ข้างนอกไม่ปลอดภัยเดี๋ยวด้านนอกยายจะพูดให้เขากลับไปเองลูก" ทันทีที่ยายแก้วพูดจบผมก็พยายามพยุงตัวเองยืนขึ้นเพื่อจะหันกลับไปจัดการกับพวกชายชุดดำเพื่อปกป้องยายแต่สิ่งที่ผมไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อยายแก้วที่ท่านดูชรามากบวกกับท่านเป็นคนตัวเล็กซึ่งขณะนี้ท่านกำลังต่อสู้ฟาดฟันกับเหล่าชายชุดดำอย่างคล่องแ
