มิ่ง ชางมิ่ง
ชีวิตความเป็นอยู่ในปัจจุบันของผมมันดูมีความสุขในทุกๆ วันตั้งแต่เช้าจรดค่ำแม้แต่เวลานอนผมก็มีความสุขครับ หากผมรู้อย่างนี้ผมควรที่จะเลือกใช้ชีวิตแบบนี้เสียตั้งนานถึงแม้ไม่รู้ว่าชีวิตก่อนหน้านี้จะเป็นอย่างไร แล้วไคด้าคนรักของผมจะเป็นอย่างไรบ้างตั้งแต่วันนั้นจนถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่เคยเจอหน้าของคนรักของผมเลย
วันนี้นับเป็นวันที่สี่แล้วที่ขนมไทยของผมและยายแก้วขายหมดเร็ว นับเป็นการเห็นผลตอบแทนที่เร็วกว่าทุกๆ ครั้งที่เราสองคนยายหลานออกมาขายขนมไทย ผมออกมานั่งเล่นที่แคร่ไม้ไผ่ใต้ต้นมะม่วงใหญ่ใกล้ริมแม่น้ำ ขณะที่ยายกำลังนั่งพักผ่อนที่ศาลาริมน้ำของบ้าน บริเวณหน้าบ้านของยายแก้วจะมีลมพัดให้ความเย็นสดชื่นตลอดทั้งวัน ผมเห็นยายทำท่าบีบนวดตามแขนขาอยู่เป็นพักๆ ผมเห็นดังนั้นจึงรีบลุกขึ้นเดินเข้าไปหายายทันที
"ยายผมนวดให้นะครับ" ผมเรียกยายเสียงดังพอประมาณเพราะเกรงจะทำให้ยายตกใจก่อนที่ท่านจะหัน
