อื้ออออ! หลังจากพูดจบริมฝีปากหนาของบอยก็พุ่งประกบจูบโดยขึงข้อแขนเล็กเอาไว้ ขมิ้นเบิกตาโตตกใจก่อนจะผลักไสแล้ววิ่งออกไปในทันที ช่วงค่ำ "แน่ใจนะว่าอยู่ไหว ตัวโคตรร้อนเลย" ขมิ้นสัมผัสแตะหน้าผากของเพื่อน "คืนนี้ให้เราไปนอนด้วยไหม จะได้ดูแลตอนไม่สบายไง" "ไม่เป็นอะไรหรอกเราอยู่คนเดียวได้" "ดื้อจริงๆ เลยคนนี้" "งดเที่ยวด้วยตอนนี้มีสอบนะ" "รับทราบแล้วค่ะคุณแม่" เสียงสูงของขมิ้นทำให้โนราห์อดที่จะอมยิ้มไม่ได้ จากนั้นทั้งคู่ก็แยกย้ายกันกลับโดยที่ตอนนี้อุณหภูมิร่างกายของโนราห์ขึ้นสูงเนื่องจากไม่สบาย แกร๊ก กลับมาถึงห้องพัก ตัวเล็กก็รีบวางกระเป๋าแล้วฟุบลงบนเตียงขนาดเล็ก เนื่องจากช่วงนี้มีแต่เรื่องวุ่นวายให้เข้ามาจนคิดมากกลายเป็นสุขภาพแย่ ก๊อก ก๊อก อาจเพราะฤทธิ์ไข้จึงทำให้โนราห์หลับในทันทีแม้เสียงประตูจะเคาะกี่ทีด้านในกลับไม่มีการตอบรับ สุดท้ายก็ถือวิสาสะหมุนลูกบิดประตูที่ไม่ได้ล็อกย่างก้าวเ