ฮึก อึก อึก
เหมือนเริ่มทั้งคู่กระดกเบียร์พร้อมกัน บอยเดินไปในตู้เย็นเขาคว้ามาหลายกระป๋องเพื่อยกซดดื่มกับขมิ้นตอนนี้ใบหน้าสาวน้อยแดงแจ๋เนื่องจากความเมากำเริบ
"ไม่ไหวก็บอกได้นะอย่าฝืน" บอยพูดเย้ย
"ใครไม่ไหวคะ หนูไหวอยู่แล้ว"
"ถ้าสมมุติว่าเธอชนะเธออยากให้ฉันทำอะไรล่ะ.."
"ไม่บอกหรอก รอหนูชนะก่อนเถอะ"
ท่าทางเอาจริงเอาจังยิ่งทำให้บอยขบขัน กระทั่งเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง สาวน้อยเริ่มตาลายใบหน้าส่ายไปมาเริ่มคุมสติไม่ไหว แต่ก็พอรู้สึกทุกอย่างรอบตัวได้
"พอเถอะเธอแพ้แล้ว" น้ำเสียงเข้มพูดพลางลุกขึ้นยืน "ถือว่าฉันเป็นผู้ชนะนะ"
"น...หนูยังไม่ยอมแพ้สักหน่อย"
"แต่ท่าทางของเธอมันไม่ไหวแล้วไง"
"ไหววว เฮือก อึก! ยังไงหนูก็ไม่มีทางยอมแพ้หรอก โนราห์บอกว่าเราต้องเข้มแข็ง"
"ใช้ไม่ได้กับทฤษฎีแข่งกันดื่มแอลกอฮอล์หรอกนะ ฉันกินบ่อยยิ่งกว่าซดน้ำเปล่าอีก แค่นี้ไม่ระคายคอ"
ชายตัวสูงยืนหยัดอย่างเข้มแข็งแน่นอน
