บทที่ 6 ถ้าไม่มีค่า...ก็แค่ปล่อยมือ03

1586 คำ

บรรยากาศอึมครึมและอึดอัดแผ่ฟุ้งอยู่ภายในบ้านอย่างต่อเนื่อง ช่วงหัวค่ำสิรินดาไม่ได้ลงมากินข้าวพร้อมหน้า กระทั่งถึงตอนนอนก็ยังคงไม่พูดคุยอะไรกัน หญิงสาวนอนหันหลังเงียบๆ สุดท้ายกลายเป็นดลวัฒน์ที่หงุดหงิดจนต้องลุกขึ้นไปนอนอีกห้อง ในเวลาตีห้าเศษๆ ดลวัฒน์ก็ขยับตัวลุกจากเตียงนอน โดยไม่จำเป็นต้องมีนาฬิกาปลุก เขาชินเสียแล้วกับการตื่นช่วงเวลานี้ หากไม่ติดเคสด่วนเขามักจะตื่นไปวิ่งออกกำลังกายหรือไม่ก็เข้าฟิตเนสของหมู่บ้านเป็นประจำ ร่างสูงเดินเข้าไปในห้องนอนใหญ่แล้วพบว่าสิรินดายังคงหลับอยู่ เขาเดินหายเข้าไปในห้องน้ำประมาณสิบห้านาทีก่อนจะออกมาอยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นสำหรับวิ่งออกกำลังกาย ตามด้วยสวมสมาร์ตวอตช์สุดล้ำ แล้วอดไม่ได้ที่จะปรายตาไปมองคนดื้อบนเตียง ชั่วแวบเดียวความกรุ่นๆ ในอกก็กลับเข้ามาอีก ทำไมช่วงนี้สิรินดาถึงชอบอวดดี ทำให้เขาโมโหอยู่เรื่อย คิดไปใบหน้าคมก็เข้มขึ้น ก่อนขาเรียวยาวจะก้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม