ชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่าจนเข้าสู่ยามเย็น คราวนี้เธอจะเอายังไงดี จะไปเปิดห้องใหม่ก็ดูจะแปลกพิกลเพราะตอนนั้นเธอบอกกับผู้จัดการโรงแรมไปว่าเธอเป็นแฟนสาวของเขา จากสถานการณ์ครั้งกาลเก่าไม่ยากที่ผู้จัดการที่ยังจำได้จะเชื่อว่าเธอกับเขาอยู่ห้องเดียวกันได้ แม้ตอนนั้นจะมีเตียงเสริมนั่นก็เพราะมีเด็กซึ่งก็เป็นที่เข้าใจได้ของผู้จัดการ
นับดาวเปลี่ยนช่องทีวีถี่ขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเธอกำลังเบื่อได้ที่ บวกกับความอ่อนเพลียที่เธออดทนไว้มาสักพักในที่สุดเธอก็ผล็อยหลับไป
ยามใดแล้วก็ไม่มีใครสนใจ ประตูห้องถูกผลักเปิดพร้อมกับเจ้าของห้องเดินโงนเงนเข้ามา เมื่อคืนเขากลับมาเกือบตีสองด้วยความโมโหที่นับดาวโทรไปหาเขาแม้ในตอนแรกเขาดีใจไม่น้อยที่เห็นว่าเธอโทรหาเขาครั้งแรก แต่เมื่อคำแรกที่เธอเอ่ยกลับเป็นเรื่องที่เขาไม่อยากได้ยินเป็นที่สุด
เขากลับเข้ามานอนหลังจากดื่มหนัก แต่แล้วก็ต้องลุกตื่นในตอนสายๆทั้งๆที่ไม่อยากตื่นเลย นั่นก
