ทิวาดึงช้อนส้อมที่ถูกห่อไว้ด้วยทิชชู่ออกมาและเริ่มลงมือกินอย่างช้าๆและเรียบร้อยตามแบบฉบับของเขาเหมือนเดิม เมื่อทั้งสองอิ่มแล้วนับดาวก็เข้าไปแปรงฟันในห้องน้ำล้างมือให้เรียบร้อย และเธอก็เดินออกมา ทิวาที่ไม่ใช่พวกหิวโซเขากินไปแบบพอดีและเดินไปนั่งซดเบียร์ต่อที่เดิม
“คุณจะกลับได้ตอนไหน” นับดาวยืนค้ำหัวเขาถามไปทันที ทิวาเหลือบตามอง
“ยังไม่ได้คิด”
“ถ้างั้นฉันให้คุณพร้อมรักมาคุยกับคุณที่นี่แล้วกัน” นับดาวพูดแค่นั้นและหันจะก้าวไปคว้ากระเป๋าสะพายของตัวเอง แต่ถูกทิวาคว้าไว้
“ผมไม่แต่งงาน” เขายืนยันคำที่เคยบอกเธอ
“ทำไม” นับดาวถามสั้นๆ จ้องมองเขาอย่างจริงจัง ทิวาเป็นฝ่ายหลบสายตาเสียเอง นับดาวเห็นความเจ็บปวดในแววตาเขา “เกิดอะไรขึ้น” นับดาวเปลี่ยนน้ำเสียงเป็นเห็นอกเห็นใจถามเขากลับไป
“ผมเป็นหมัน” นับดาวหน้าซีดเผือกกับคำตอบเสียงราบเรียบของเขา
“คุณไปตรวจมา” นับดาวไม่รู้จะพูดอย่างไรต่อดี และเธอก็รู้
