มินตรา...
ฉันลืมตาขึ้นมาในเช้าอีกวันด้วยอาการปวดร้าวไปทั้งตัวพอนึกขึ้นได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนฉันก็รีบหันไปมองคนข้างๆ แต่ก็ไม่เจอ ฉันมองหาเสื้อผ้าตัวเองที่ถูกเขาถอดทิ้งเรี่ยราดเมื่อคืนเพื่อจะใส่ออกไปดูลูกแต่ตอนนี้มันลงไปอยู่ในตะกร้าผ้าเรียบร้อยแล้วซึ่งน่าจะเป็นมาวินที่เก็บให้ ฉันมองไปที่หน้าห้องน้ำก็ไม่ได้ยินเสียงน้ำไหลและไฟก็ไม่ได้เปิดแสดงว่าเขาตื่นก่อนฉันแล้วขาคงออกไปข้างนอกแล้ว
"โอ๊ย เจ็บ" ฉันร้องด้วยความเจ็บโดยเฉพาะตรงส่วนนั้น มันเจ็บเหมือนกับครั้งแรกที่ฉันมีอะไรกับมาวินแล้วครั้งนี้เขาก็ทำนานมากรุนแรงมากจนฉันต้องร้องขอให้เขาพอแต่กว่าเขาจะหยุดก็เกือบฟ้าสาง
ฉันพาร่างกายตัวเองที่แทบจะไม่มีแรงเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำพอเข้าไปในห้องน้ำฉันก็เห็นสภาพตัวเองไม่ต่างจากวันนั้นเลย รอยต่างๆ เต็มตัวเต็มคอฉันไปหมดซึ่งกว่าจะหายก็ใช้เวลาหลายวัน
ฉันหาชุดที่พอจะปกปิดรอยตรงบริเวณลำคอใส่เพราะไม่อย
