มินตรา....
"แล้วเธอชื่ออะไร"
"ฉันเหรอชื่อต้นรัก"
"แล้วเธอเป็นอะไรกับฉันล่ะ"
"เป็น...ว่าที่คู่หมั้นนายไง"
"ยัยรักทำไมพูดแบบนี้วะ"
"รักพูดความจริงรักผิดตรงไหนพี่ติณณ์"
"เราก็รู้ว่ามาวินกับพี่มุ่ยเค้าเป็นอะไรกันแล้วเราจะมาพูดแบบนี้ได้ไงห๊ะ"
"เดี๋ยว ที่นายพูดเมื่อกี๊หมายความว่าไง" มาวินหันถามน้องติณณ์ทันทีก่อนจะมองมาที่ฉันที่ยืนอยู่ข้างๆคุณแม่
"ฉันขอถามนายแล้วนายก็ตอบฉันมาตามตรงว่านายจำอะไรไม่ได้จริงๆใช่ไหมมาวิน หรือนายแค่แกล้งความจำเสื่อม"
"แกล้งความจำเสื่อมบ้าบออะไรฉันจะทำไปเพื่ออะไร"
"โอเคงั้นเรื่องที่ผ่านมาก็ไม่ต้องไปจำมันฉันจะสร้างความทรงจำใหม่ที่ดีให้นายเอง"
"ทำไมเธอถึงพูดแบบนี้ หรือก่อนที่ฉันจะความจำเสื่อมฉันมันเกิดเรื่องไม่ดีงั้นเหรอ"
"ช่างมันเหอะเอาเป็นว่านายจำแค่ว่าฉันคือว่าที่คู่หมั้นนาย พ่อกับแม่ของเราตกลงกันตั้งแต่เราสองคนยังไม่เกิดว่าจะให้เราหมั้นแล้วก็แต่งงานกัน
"
