ความสัมพันธ์ของเธอกับคิรันเป็นไปอย่างราบรื่น เธอรู้สึกได้ว่าเขา ‘เปลี่ยนไป’ จากเดิมจริงๆ โอกาสที่ให้ไปเขาใช้มันเป็นอย่างดี
คิรันในวันนี้ ไม่เหมือนที่เคยรู้จักในอดีต เธอไม่รู้ว่าเขาต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหนกว่าจะเปลี่ยนตัวเองเป็นคนที่ดีขึ้น แต่เขาทำให้เธอเห็นว่า โอกาสที่ให้ไปเขาไม่ได้โยนมันทิ้ง หากแต่เก็บมันไว้และใช้มันอย่างทะนุถนอม
ตอนที่เธอยอมกลับมาเพนท์เฮาส์นี้อีกครั้ง ยอมรับว่ามีความลังเลอยู่ลึกๆ ในใจ เพราะยังมีรอยแผลที่ไม่จางหาย และมีความทรงจำจากอดีตแสนขมขื่นที่นี่
เธอเคยกลัวว่าเขาจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง กลัวคำพูดสวยหรูที่ตามมาด้วยการกระทำตรงข้าม แต่เปล่าเลย…
เขาทำให้เธอเชื่อแล้วว่าทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ
นาเนียร์ยืนทำอาหารเช้าอยู่หน้าเคาน์เตอร์ครัว สวมผ้ากันเปื้อนลายคิตตี้ของตัวละครการ์ตูนตัวโปรดผูกเอวเอาไว้หลวมๆ ผมยาวถูกรวบขึ้นเป็นมวยเผยต้นคอระหง ที่มีเหงื่อเม็ดเล็กผุ
