ราวกับโดนตบหน้าจนด้านชา สีหน้าคนโดนไล่ดูอึ้งอย่างเปิดเผย คนตรงหน้าแสดงออกชัดเจนว่า ‘ไม่ต้องการ’ เขาอีกแล้ว ต่อให้ที่ผ่านมาจะ ‘รัก’ อีกฝ่ายก็ตาม หากแต่ความรักที่ให้ไปกลับไม่เคยได้รับกลับมา มันก็ไม่มีความหมายที่ต้อง ‘กลับไป’
ในวันนี้นาเนียร์สัญญากับตัวเองว่าจะไม่ใจอ่อนกลับไปเจ็บเหมือนเดิม ถึงแม้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังเจ็บปวดเจียนตายก็ตาม ให้มันเจ็บแค่ตอนนี้ดีกว่า…
“นาเนียร์…”
“กลับไปเถอะค่ะ หนูไม่อยากเห็นหน้าพี่อีกแล้ว”
คิรันยังคงนิ่งเงียบ ราวกับตอนนี้สมองได้หยุดการประมวล หัวใจแกร่งเริ่มสั่นคลอนอย่างชัดเจน นานแล้วที่ไม่ได้รู้สึกแบบนี้นับตั้งแต่วันที่ความรักครั้งเก่าจบลง
น้ำเสียงของนาเนียร์ไร้ความสั่นเครือและไร้ความโกรธ มันคือความว่างเปล่าที่กัดกินเขาจนแทบบ้า
เพราะเขาเองที่ทำให้ทุกอย่างพังจนไม่มีชิ้นดี
คำพูดเมื่อครู่ของนาเนียร์ยังสะท้อนอยู่ในหู เหมือนมีใครเอาค้อนมาทุบเข้าที่กลางอก เขาเคยช
