ภายในห้องทำงานของเจ้าพ่อหนุ่มที่สถานการณ์ดูตึงเครียด การมาของ ‘อดีตคนรัก’ ทำให้คิรันรู้สึกอึดอัดใจไม่ใช่น้อย เขาไม่ได้ต้อนรับแต่อีกคนบุกเข้ามาอีกฝั่งของทางเข้าที่มีเพียงคนในเท่านั้นรู้เรื่อง และเอแคลร์ก็เคยเป็นอดีตคนในเช่นกัน
เจ้าพ่อหนุ่มยืนหันหลังขบกรามแน่นด้วยโทสะ ก่อนที่ใบหน้าคมคายจะเอียงไปหาเอแคลร์เพียงนิดเพื่อพูดบางอย่าง
“พอแค่นี้เถอะเอแคลร์”
“คิรัน…”
“ฉันทนเธอมามากพอแล้ว”
“ฉันขอแค่เรื่องนี้…แล้วฉันจะไม่ยุ่งวุ่นวายกับนายอีก”
“ฉันไม่ใช่นักบุญ” คราวนี้เขาหันกลับไปเผชิญหน้ากับเอแคลร์โดยตรง “ไสหัวออกไปในตอนที่ฉันยังใจดี”
“ไม่! ได้โปรดคิรัน ฉันมีแค่นายแล้วตอนนี้ ฉันไม่อยากแต่งงานกับเขา ช่วยฉันด้วยนะ”
“หึ การช่วยเธอมันจะทำให้ตระกูลฉันฉิบหาย” มาเฟียที่เอแคลร์กำลังเผชิญหน้าอยู่ตอนนี้มีอิทธิพลพอตัว ขนาดครอบครัวของเขายังไม่ยุ่ง และการที่เอแคลร์ทำแบบนี้ไม่ต่างอะไรจากนำสงครามมาให้
“ฉันไม
