นาเนียร์เดินกลับมายังโต๊ะในการเซเล็กน้อยโดยมีเกรซเข้ามาช่วยประคองอีกแรง สีหน้าแสดงความเป็นห่วงชัดเจน
“ไหวไหม”
“ไหว”
นี่เป็นครั้งแรกของนาเนียร์สำหรับการออกมาดื่มที่ไนต์คลับ ทำให้เกรซเป็นห่วงมากเป็นพิเศษ
“เลิกทำหน้าเป็นห่วงได้แล้ว ห้องน้ำแค่คนเยอะ” บอกให้เกรซหายกังวล เพราะสีหน้าเกรซตอนนี้ดูเป็นห่วงเธออย่างมาก
“แกโอเคใช่ไหม”
“อื้ม”
“ฉันหมายถึง…กับเขา”
“เขา?”
“อือ พี่คิรัน” เกรซรู้จักครอบครัวของคิรัน ก่อนหน้านี้เดินไปตามนาเนียร์เห็นสองคนนี้คุยกัน สถานการณ์ไม่ค่อยดีเท่าไรนัก
นาเนียร์นิ่งชะงัก หัวใจคล้ายกับตกจากที่สูง สายตาที่มองเกรซเสมองทางอื่นทันที เธอไม่คิดว่าจะมีใครเห็นแต่ดันคิดผิด
“แกกับเขาคบกันเหรอ?”
“เปล่า”
“ทำไมเขาดูหวงแกขนาดนั้น?” ที่ถามจี้ไม่ใช่เพราะชอบคิรันแต่เพราะเป็นห่วง ใครๆ ก็รู้ว่าคิรันเป็นเสือผู้หญิง และเธอไม่อยากให้เพื่อนหลงเข้าไปในชีวิตผู้ชายคนนี้
เธอไม่รู้จะบอก
