เสียงกระแทกของแก้วไวน์กับขอบหินอ่อน เป็นเหมือนสัญญาณของการสิ้นสุดในความอดทน มือหนาดึงคนน้องเข้ามาทันทีที่เธอนั่งลง ผลจากการดึงตัวเธอเข้ามากอดทำให้เธออยู่ในท่าคุกเข่าแต่ยืดตัวสูงขึ้นเหนือน้ำที่เคยอยู่ปริ่ม ๆ ตรงหน้าอกคู่สวย แล้วด้วยความสูงนั่นมันทำให้คนพี่ไม่ต้องเงยหน้าหรือก้มลงเพื่อจัดการกับเธอ เขาประโคมจูบทุกส่วนที่สัมผัสได้อยู่หลายนาที ก่อนจะใช้ 2 นิ้วลงไปใต้ฟองสบู่เพื่อกดเข้ากับจุดตายของคนน้อง มือเล็ก ๆ ที่จับอยู่กับไหล่ของเขากำลังจิกลงน้ำหนักอย่างแรง เพราะความไม่สบายตัวที่คนพี่มอบให้
PF : หนูจะไม่ไหวแล้ว
TM : ยังไง
PF : ไม่รู้สิ
TM : อยากให้พี่ทำมากกว่านี้ ?
PF : อืม
TM : พูดสิอยากให้พี่ทำอะไร
PF : อย่าแกล้งหนู
TM : ฮึ...งั้นล้างตัวก่อนเดี๋ยวพี่อุ้มไปที่เตียง
เขารู้ว่าตอนนี้คนน้องเองก็ต้องการเขามากเหมือนกัน ทั้งสายตาทั้งน้ำเสียงที่ใช้เรียกเขามันช่างออดอ้อนเกินกว่าเขาจะทนไหวแล้ว พอวางตัวเธอลงที่เตียงเขาก็เริ่มจัดการเรื่องที่ควรทำให้จบ เพราะเขาเองก็ปวดหนึบไปหมดรออีกแค่นาทีก็เกินที่จะทน มือหนาจับเข้าที่ข้อมือเล็ก ๆ แล้วเอารวมกันก่อนจะเอื้อมไปหยิบริบบิ้นผูกผมสีหวานที่คนน้องลืมไว้ครั้งก่อน เอามามัดข้อมือของเธอแล้วก็ยกมันพาดขึ้นไปโดยที่ยังมีมือข้างหนึ่งของเขาจับยึดไว้อยู่ ขาของเขาก็ทำหน้าที่ดันเรียวขาสวยของคนน้องให้แยกกว้างออก
PF : พี่ไทม์
TM : ครับ
PF : มันจะเจ็บเหมือนครั้งแรกไหม
TM : อาจจะไม่เท่าพี่จะทำเบา ๆ นะ
PF : ครั้งแรกพี่ก็พูดแบบนี้
ก็เป็นอย่างที่คนน้องกล่าวเบาในพจนานุกรมของผู้ชายบ้านนี้เคยมีที่ไหนกัน เรื่องเดียวที่เบาก็คงจะมีแค่เดินเบานั่นละ นอกนั้นทั้งรุนแรงทั้งดุดันยิ่งเป็นเรื่องนี้ก็คงต้องบวกกินจุเข้าไปด้วย ริบบิ้นของคนน้องยังคงทำหน้าที่ได้ดีตามราคาของมัน ตอนที่คนพี่ซื้อให้เขาเองยังสงสัยว่ามันเอาอะไรมาแพง แต่เห็นว่าน่าจะเข้ากับสีผมของเธอได้ดีเขาเลยซื้อติดมือมาด้วย แล้วเขาก็รู้สึกว่ามันคุ้มค่ากับที่เขาจ่ายไปก็วันนี้ แม้กระทั่งเขายกตัวเธอพลิกคว่ำลงกับเตียงมันก็ยังคงไม่หลุดง่าย ๆ
PF : ท่านี้มันจุกเกินไปพี่ไทม์
TM : แต่พี่ชอบ
PF : อื้อ...อย่าตีหนูสิ
TM : ก็ก้นน่าตี
PF : พี่ไทม์อ่ะ...ชอบรังแก หื้ม
TM : รังแกที่ไหนเขาเรียกรักมากต่างหาก
คนน้องที่ทั้งชีวิตดูแต่ซีรี่ย์รักใส ๆ หัวใจฟุ้งฟิ้ง ชีวิตจริงมาเจอการบอกรักแบบมาเฟียตระกูล T ทำเอาเธอไปต่อไม่เป็นเหมือนกัน แต่ความรักที่เขามอบให้เธอในยามนี้มันก็ทำให้เธอมีความสุขมากเกินกว่าที่คนพี่จะรับรู้ เพราะเธอรักเขามากขึ้นทุกวันเหมือนกันถึงยอมให้เขารังแกแบบนี้ได้ คราวก่อนตัวเธอกว่าจะหายแดงก็ปาไป 3-4 วัน มาซ้ำอีกไม่รู้รอบนี้จะหายเมื่อไหร่
หลังจากคนพี่เฝ้าบอกรักเธอจนเธอหมดแรงจะต่อสู้กับเขาแล้ว เขาเลยยอมปล่อยให้เธอนอนโดยมีเขากอดเธอไว้ วันนี้น้องน่าจะเหนื่อยมากจริง ๆ เล่นหลับกลางอากาศไปเลย เขาเองก็นอนไม่หลับกอดเธอได้พักใหญ่เลยค่อย ๆ ลุกออกจากเตียงช้า ๆ เพื่อไม่ให้ไปกวนเธอ แล้วก็ไปจัดการงานที่ห้องทำงานชั้นล่างแทน
แฟ้มดำอักษรสีแดงหมายถึงเรื่องลับเฉพาะที่เขาต้องจัดการเปิดอ่านก่อนเรื่องอื่น บางครั้งรวมถึงการที่เขาต้องไปจัดการด้วยมือตัวเอง รายละเอียดในเอกสารพร้อมรูปบุคคล เป็นการกล่าวถึงญาติห่าง ๆ คนหนึ่งที่มีศักดิ์เป็นเหลนของพ่อเขา ถ้านับสายเลือดก็ไม่มี DNA เกี่ยวข้องกัน แต่ถ้านับเป็นคนในครอบครัวละก็ได้อยู่ จากการแต่งงานของญาติ ๆ ที่ผูกโยงกันไปมา สุดท้ายเหลือแค่บ้านเขาบ้านเดียวที่เป็นสายตรง
ผู้หญิงคนนี้กำลังถูกตามล่าจากเรื่องที่พ่อแม่ของเธอทำไว้ แทบไม่มีใครบนโลกรู้ด้วยซ้ำว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ เขามี 2 ทางเลือกช่วยเด็กคนนี้ที่มีอายุเพียง 16 ปี กับ เผาแฟ้มนี้ไป แต่เพราะเธอเป็นแค่เพียงเด็กคนหนึ่ง เวลาตอนนี้คือตี 1 กว่าเขาตามดีนกับไ***สมาพบทันที หลังจากปรึกษาหารือกันอยู่นาน เขาเลือกที่จะยอมยื่นมาเข้าช่วยเหลือไม่ว่าด้วยเหตุอะไรก็ตาม
DN : ผมมีความรู้สึกว่าเธอเก็บของสำคัญมากไว้แต่เธอเองอาจจะไม่รู้ว่ามีมัน
IS : ไม่เช่นนั้นคงไม่โดนพวกชิลีตามล่า
DN : นายอยากให้เราไปเองไหมครับ
TM : ไปเองได้เลย
หลังจากการ์ดทั้งสองออกไปเขายังคงนั่งจมอยู่กับความคิดบางอย่าง "รายชื่อปีศาจ" เป็นเรื่องเล่าที่ส่งต่อกันมา ว่าสมุดรายชื่อเล่มนี้มีความลับบางอย่างของคนหลายคนที่กุมอำนาจทั่วทุกมุมโลก ไม่แน่ชัดว่าใครเป็นคนเขียนขึ้นแล้วก็ยังไม่เคยมีใครเห็นว่ามีจริง พ่อเขาเคยเล่าว่ามีหลักฐานเชื่อมโยงว่าตระกูลรองของครอบครัวเขาเป็นเจ้าของมัน ซึ่งถ้าเป็นเรื่องจริงทายาทคนสุดท้ายที่อาจจะครอบครองสมุดเล่มนี้ก็คือ "โรนา ฟาลิโอนี" เด็กสาววัย 16 ที่อาศัยอยู่ในบ้านเด็กกำพร้ามายาวนานถึง 5 ปีเต็ม