“ที่พี่ฟอซเคยบอกว่ารู้สึกบางอย่างกับนีร”
“...”
“ตอนนี้ความรู้สึกนั้น เปลี่ยนเป็นความรักหรือยังคะ”
นีรญาทราบว่าเธอละโมบที่ต้องการครอบครองทั้งตัวและหัวใจของเขา การถามออกไปตรงๆ เธอคิดว่านี่คือสิ่งที่ถูกต้องที่สุด คำตอบที่ออกมาจากริมฝีปากหยักลึกจะช่วยให้เธอตัดสินใจได้อย่างเหมาะสม และเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับเธอและเขา ก่อนที่คุณพ่อคุณแม่จะกลับมา
ดวงตาสองคู่สบประสานกัน ดวงตาคู่หนึ่งไหวระริก ส่วนอีกคู่ยากต่อการคาดเดา สิ่งที่นีรญาเห็นมีเพียงใบหน้าหล่อเหลาที่ดูเรียบเฉย ผ่านไปพักใหญ่ร่างสูงก็ไม่ยอมเปิดปาก นีรญากลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ จู่ๆ ความเจ็บแปลบก็แล่นขึ้นมาที่กลางอก จากที่เคยประสานสายตากัน ดวงตาคู่สวยหลุบลงต่ำ ก่อนจะบอกชายหนุ่มเสียงเบาหวิว
“ขอโทษที่ถามค่ะ เรากลับขึ้นฝั่งดีกว่าค่ะ นีรเริ่มหนาวแล้ว”
นีรญารู้สึกแบบนั้นจริงๆ ทว่าไม่ใช่ร่างกายภายนอกที่กำลังหนาวเหน็บ แต่เป็นหัวใจดวงน้อยๆ ของเธอต่
