ฟอซโซและนีรญากลับมาถึงคฤหาสน์คาสซาโน่ในช่วงบ่ายของวันถัดมา หลังเครื่องยนต์รถดับสนิท ทั้งคู่ก็ก้าวลงมาจากรถ ฟอซโซจับจูงมือเล็กของนีรญาให้เดินตามเข้าไปด้านใน แต่ทั้งคู่ต้องชะงักอยู่ที่หน้าประตู เมื่อฟาบิโอก้าวมาหยุดตรงหน้าทั้งคู่
“คุณพ่อ”
ทั้งคู่เรียกบิดาพร้อมกัน นีรญาสีหน้าจืดเจื่อน ส่วนฟอซโซทำเพียงแสดงสีหน้าเคร่งขรึม นีรญาทำท่าจะดึงมือออกจากมือใหญ่ ทว่าชายหนุ่มไม่ยอมให้เธอได้ทำแบบนั้น มือหนากระชับมือเล็กแน่นขึ้นมากกว่าตอนแรก
“นีร ขึ้นไปรอที่ห้อง ฟอซโซตามไปพบพ่อที่ห้องหนังสือ”
ไม่บ่อยครั้งนักที่ฟอซโซจะถูกบิดาเรียกด้วยชื่อจริง นั่นทำให้ชายหนุ่มทราบว่าเรื่องที่ต้องคุยกันเป็นเรื่องที่เคร่งเครียดพอสมควร และชายหนุ่มก็พร้อมจะเผชิญกับทุกเรื่อง สั่งจบฟาบิโอก็เดินจากไป ฟอซโซกับนีรญามองตามแผ่นหลังของบิดาไปจนลับสายตา ทั้งคู่หันมามองหน้ากัน
“พี่ฟอซคะ” นีรญาเรียกเขาอย่างกังวล
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่จ
