(9) มารยา
477 คำ
#ปราบ
ในขณะที่ผมกำลังเริงรักบทสวาทอยู่ในห้องนั้นไอ้กันต์ก็เข้ามาเคาะที่ประตูห้องผมแล้วบอกให้ผมลงไปคุยกับมันด้านล่าง เลยเลยรีบกระแทกเด็กของผมจนน้ำแตก แล้วผมก็หยิบเงินให้เธอไปก่อนจะคว้ากางเกงและเสื้อมาใส่
ผมเดินลงมาด้านล่างเห็นไอ้กันต์นั่งรอผมอยู่แล้ว
"มีอะไรวะ ขัดจังหวะกูชิบ! พึ่งได้ไปน้ำเดียวเอง"
"แล้วมึงไปทำเรื่องอะไรไว้ละ "
"เรื่อง?เรื่องอะไรวะ!"
"มึงไปทิ้งใครไว้ที่ห้างละ "
"เปล่า"ผมตอบหน้าตาเฉย
"อย่ามาโกหกกู! มึงจำวันนั้นที่กูผิดนัดมึงได้มั้ย"
"เออ!"ผมตอบกลับมันไป
"กูไปช่วยคนที่มึงทิ้งเธอไว้ เธอกำลังจะถูกไอ้พวกจิ๊กโก๋แถวนั้นข่มขืน แต่ดีกูไปช่วยทัน"
"แล้วไง?"
"เหอะ แล้วไงหรอวะ มึงทำแบบนี้ได้ไงวะ เธอเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวนะเว้ย!!"
"ก็ยังไม่ตายหนิ!!"
"ไอ้ปราบ กูเข้าใจนะเว้ยว่ามึงเกลียดแม่เลี้ยงของมึงแต่มันไม่เกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นเลยนะ เธอยังเด็กมาก"
"สันดานน้ามันเป็นยังไง หลานมันก็เป็นอย่างนั้นละ โคตรเหง้าเดียวกัน"
"ไอ้ปราบ กูไม่คิดเลยนะว่ามึงจะเป็นคนที่เคียดแค้นขนาดนี้ "มันทำหน้าเหมือนละอายใจกับผมมาก ผมจะทำให้พวกมันสองน้าหลานไม่มีที่ยืนในสังคม ไม่เหลืออะไรเลย
"แล้วยังไงวะ กูเกลียดไง แม่กูต้องตายเพราะน้าของมัน เพราะอีเมียน้อยนั่น แม่กูตายเพราะมัน"ผมตะคอกใส่หน้าไอ้กันต์ไป
"น้าก็ส่วนน้าดิวะ เธอเกี่ยวอะไรด้วย เธอเป็นแค่หลาน"
"มึงคอยดูเถอะ เดี๋ยวสันดานต่ำๆของมันก็ออกมาเหมือนน้าของมัน อีกหน่อยมันก็คงไปหาเป็นเมียน้อยคนอื่นเค้าเหมือนน้ามันนั่นละ"
"ไอ้ปราบ!! "ตุบบ ไอ้กันต์มันชกหน้าผมไปทีนึง จนผมได้กลิ่นคาวเลือดที่มุมปาก
"หึ!! ถุ้ยยย"ผมไม่ได้โต้ตอบอะไรมันไป เพราะรู้ดีว่าเราสองคนทะเลาะกันไปก็ไม่ได้อะไร
"กูไม่เคยคิดเลยนะ ว่ามึงจะดูถูกผู้หญิงได้ขนาดนี้ นั่นเพศแม่มึงเลยนะไอ้ปราบ"
"หึ แล้วไงวะ แม่กูก็ตายไปแล้วหนิ "
"กูจะรอดูสักวัน มึงจะต้องเสียใจที่ทำแบบนี้ มึงจะไม่เหลือใครเลยถ้ามึงยังขืนทำแบบนี้ รวมถึงกูด้วย"
พูดจบไอ้กันต์ก็เดินออกไปเลย ผมเลยหันหน้าจะเดินเข้าบ้าน เงิยหน้าไปเห็นแม่สาวน้อยของผมยืนร้องไห้น้ำตาไหลอาบแก้มอยู่
"หึ!! มารยา"
- ผู้เขียน
