(10) คำเตือน
541 คำ
#ใบเฟิร์น
เราได้ยินเสียงเหมือนคนทะเลาะกันเราเลยออกมาจากห้องเพื่อมาดูว่าใครมาทะเลาะอะไรกัน ปรากฏว่าคนที่ทะเลาะกันก็คือพี่กันต์และพี่ปราบกำลังทะเลาะกันอยู่ เราจะไม่ตกใจเลยถ้าเรื่องที่พวกเขาทะเลาะกันไม่ใช่เรื่องของเรา พี่ปราบพูดดูถูกเราทุกอย่างและคอยหาเรื่องรังแกเราตลอด วันนี้เรารู้แล้วว่าเป็นเพราะอะไร น้าของเราเป็นเมียน้อยพ่อพี่ปราบนี่เอง และเรื่องนี้ก็เป็นต้นเหตุที่ทำให้แม่เขาต้องตายด้วย
หลังจากที่พี่กันต์เดินออกไปพี่ปราบก็หันกลับมาก่อนจะเงิยหน้ามามองเรา ตาของเขาแดงกล่ำราวกับว่าจะกินเลือดกินเนื้อเราให้ได้
"ฮึกก"เรารีบปาดน้ำตาออกก่อนจะรีบหันหลังเดินเข้าห้องทันที
ปังๆๆๆ ปังๆๆๆ เสียงเคาะประตูห้องของเรา ไม่สิแบบนี้มันเรียกว่าทุบเหมือนจะพังเข้ามาเลย
เราปาดน้ำตาออกก่อนจะเดินไปเปิดประตู ถ้าเราไม่เปิดเค้าก็คงจะเคาะอยู่แบบนี้ละ
"มีอะไรคะ"
"กูมาต้องมรอะไรด้วยหรอวะ "
"เปล่าค่ะ แล้วพี่มาทำไม"
"บ้านกูกูจะไปไหนก็ได้ มึงมีปัญหาหรอ"
"..."เราเงียบไม่ตอบอะไร เค้าเดินไปรอบๆห้องเราเหมือนดูอะไรซักอย่าง
"ห้องสวยดีหนิ น่าอยู่ดีนะ แต่ของเกะกะไปหน่อย"
"อย่านะ อย่าแตะต้องของหนูนะ"
"หวงหรอ "
เค้าจับรูปเรากับยายไปดูก่อนจะพลิกไปมา เพล้งงง
"อื้ออ โทดทีวะ พอดีมันลื่นมือ?"เค้าพูดพร้อมกับแสยะยิ้มออกมา
"ฮึกก ทำไมพี่ต้องทำแบบนี้ด้วย หนูไปทำอะไรให้นักหนา"เราน้ำตาไหลพรากออกมา เรามีรูปเดียวและรูปสุดท้ายของเรากับยาย แต่มันตกแตกหมดแล้ว
"มาอยู่บ้านกูก็ต้องทำใจหน่อย พอดีว่าคนอย่างกูมันไม่ใช่คนดีซะด้วยสิ กูมันซาตานในร่างคนไม่รู้หรอ"
"ฮึกก พี่ออกไปเลยนะ ออกไปจากห้องหนูเลย"เราเข้าไปผลักเค้าแต่เค้ากลับยื่นนิ่งเหมือนเราผลักกับรูปปั้นปูนเลย
"มึงฟังไว้เลยนะ ในเมื่อมึงยังอยู่ในบ้านของกู มึงก็จะโดนแบบนี้ไปเรื่อยๆหนักขึ้นเรื่อยๆ หรือบางทีกูอาจจะเอามือฆ่าหมกป่าเลยก็ได้"เค้าพูดพร้อมกับทำสายตาที่น่ากลัว แล้วบีบที่หัวไหล่เราอย่างแรงก่อนจะผลักเราให้ออกห่างจากเค้า
"โอ้ยย"เค้าผลักเรามาเหยียบที่เศษกระจกที่แตกอยู่ จนเลือดไหลนองเต็มพื้นแต่เค้ากลับไม่สนใจเลย เค้าเดินหันหลังออกไปเลย
"ฮึกกๆๆ ยายจ๋าหนูคิดถึงยาย ฮื่อๆๆ"
เรารวบรวมแรงที่มีพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นก่อนจะพาตัวเองไปล้างเลือดที่ห้องน้ำ แผลลึกเหมือนกันนะ แต่เราคงไปหาหมอไม่ได้หรอก ไม่รู้จักทางและก็คงไม่มีใครไปส่งเราหรอก มีแต่คนเกลียดเรา
- ผู้เขียน
