(11) รู้สึกผิด
628 คำ
ตกเย็น
หญิงสาวเผลอหลับไปบนเตียงเพราะอ่อนเพลีย เลือดที่เท้าของเธอยังไหลซึมออกมาเรื่อยๆโดยที่เธอไม่รู้ตัว จนมันเต็มที่นอนสีขาว หญิงสาวกอดรูปที่แตกไว้แน่นจนกระจกบาดมือของเธอเล็กน้อย
ตัดมาอีกด้าน
"น้องไปไหนปราบไม่มาทานข้าวหรอ"พ่อของปราบเอ่ยถามเมื่อไม่เห็นหญิงสาวลงมาทานข้าวพร้อมกัน
"ไม่รู้ครับ"ปราบพร้อมกับทำหน้านิ่งๆก่อนจะไปสนใจอาหารตรงหน้าต่อ
"ยังเฟิร์นนะยังเฟิร์นปล่อยให้ผู้ใหญ่รอแบบนี้ได้ไง ต้องว่าซะหน่อยละ"แม่เลี้ยงของปราบลุกขึ้น ถึงเธอจะเลวเพราะเป็นเมียน้อยแต่เธอก็รักและเอ็นดูหลานสาวของเธอเอามากๆเพราะชีวิตเธอน่าสงสาร
"ไม่ต้องหรอกคุณ ให้เจียกไปตามก็พอ คุณนั่งลงทานอาหารต่อเถอะ"
"ค่ะ"
"ไปสิเจียก ไปตามหนูเฟิร์นมาทานข้าว"
"ค่ะคุณผู้ชาย"แม่บ้านหันหลังจะเดินไป
"ไม่ต้องหรอกครับเดี๋ยวผมไปดูให้เอง"ปราบลุกขึ้นก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้องที่หญิงสาวอยู่
ก๊อกๆๆๆ "นี่เธอ ลงไปกินข้าวได้ละ " ก๊อกๆๆๆ
ปราบยืนเคาะประตูอยู่นานแต่หยิงสาวก็ไม่ยอมมาเปิดเค้าเลยเปิดเข้าไปเลย สิ่งที่ปราบเห็นคือหญิงสาวนอนกอดกรอบรูปที่แตกใบหน้าซีดเซียวราวกับคนไม่มีเลือดอยู่เลย
"นี่เธอๆๆ"ปราบสะกิดที่ตัวของหญิงสาวแต่ก็ต้องตกใจเพราะตัวเธอนั้นร้อนดั่งกับไฟ
"เหี้ยเอ้ย เป็นไรวะเนี่ย"ปราบสบถออกมาก่อนจะนั่งลงบนเตียงของหญิงสาว
"เธอๆๆ ได้ยินมั้ย "ปราบสะกิดอีกครั้ง
"อื้ออ ยายจ๋าฮึก หนูคิดถึงยายจัง คนใจร้ายทำร้ายหนู ฮื่อๆๆ"หญิงสาวละเมอออกมาพร้อมกับร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ทำให้ชายหนุ่มฉุกคิดเรื่องเมื่อบ่ายได้ทันที ที่เค้าผลักหญิงสาวให้ล้มเหยียบกับเศษกระจกที่แตก
เค้ารีบไปเปิดผ้าห่มที่คลุมเท้าของหญิงสาวออกดูทันที
"เหี้ยย ชิบหายแล้วไง"ปราบพูดออกมาเสียงดังเมื่อเห็นภาพตรงหน้าเพราะไม่คิดว่ามันจะหนักขนาดนี้ เลือดที่เท้าของหญิงสาวยังไหลออกมาอยู่เลยและไม่มีท่ามีว่าจะหยุดด้วย
ปราบรีบเอาผ้าห่มออกก่อนจะอุ้มหญิงสาวไปด้านล่างก่อนจะให้ลูกน้องพาไปโรงพยาบาลทันที
เวลาผ่านไปหลังจากที่ปราบพาหญิงสาวมาโรงพยาบาลหมอก็พาเข้าห้องฉุกเฉินทันที
"ดีนะครับที่พาเธอมาทันเวลา ไม่อย่างนั้นเลือดเธอคงหมดตัวแน่ๆ"หมอพุดพร้อมกับถอนหายใจออกมาเพราะกว่าจะทำให้เลือดของหญิงสาวหยุดได้ก็หมดยาห้ามเลือดไปหลายเข็ม
"หมายความว่าไงครับ"
"คนไข้เป็นโรคหายากชนิดนึงครับ ถ้าเธอมีบาดแผลเลือดไหลตรงไหนเลือดของเธอก็จะไหลออกมาตลอดเวลาครับ ไม่สามารถห้ามได้นอกจากจะมียาเฉพาะรักษา และตอนนี้ยารักษาก็ต้องสั่งตรงมาจากที่โรงพยาบาลที่อังกฤษนะครับ"
"ครับ"
"ตอนนี้คนไข้ปลอดภัยแล้ว กำลังให้เลือดสำรองอยู่ อย่าให้คนไข้มีบาดแผลลึกๆแบบนี้อีกนะครับ เพราะคราวหน้าอาจจะไม่โชคดีก็ได้"
"ครับหมอ"
"ถ้าไม่มีอะไรแล้วหมอขอตัวนะครับ"
"ครับ"
หมอเดินออกไปปราบถอยหลังมานั่งลงบนเก้าอี้ ตอนนี้หญิงสาวยังอยู่ในห้องปลอดเชื้ออยู่ เค้าไม่ได้คิดว่าเธอจะเป็นมากขนาดนี้
- ผู้เขียน
