“เป็นกิโมโนผ้าไหมของคุณยายค่ะ ท่านได้รับเป็นมรดกตกทอดมาอีกที มีคนมาขอซื้อตั้งห้าแสนเยน คุณลุงไม่ยอมขาย แขวนเอาไว้อย่างนั้นและฉันก็เป็นคนคอยดูแลปัดฝุ่นให้ทุกวันค่ะ”
แต่คงไม่มีอะไรดึงดูดใจชายหนุ่มได้เท่ากับสวนญี่ปุ่นซึ่งมองเห็นจากระเบียงห้องนอนที่ทิพชยาจัดให้เขา มันเป็นห้องที่อยู่ส่วนหลังของบ้าน น่าจะเป็นห้องที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของบ้านหลังนี้ซึ่งเธอไม่ได้บอกรายละเอียดว่าเป็นห้องที่ใครเคยอยู่มาก่อน
พอตกกลางคืนหลังจากเอริให้แม่บ้านจัดอาหารค่ำมาให้โคเลสนิกก็ต้องกินอาหารด้วยตะเกียบอย่างทุลักทุเลอีกครั้ง แต่เขาก็ยังมีความพยามมากพอที่จะหยิบอาหารเข้าปากแม้จะตกหล่นบ้างแต่เขาก็มีความชำนาญมากขึ้น
ทิพชยามองอากัปกิริยาของพญาอินทรีหนุ่มขณะนั่งอยู่ตรงข้าม ค่ำนี้เธอนั่งร่วมโต๊ะอาหารกับเขาเพียงสองคนเพราะเอริอ้างว่ามีธุระไม่ได้มาร่วมวงด้วย หญิงสาวอยากหัวเราะหลายครั้งที่เขาหยิบของกินด้วยตะเกียบแต่พลาดบ้างหย
