เธอไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะคิดหึงหวงผู้ชายทรงเสน่ห์อย่างโคเลสนิก ทิพชยาเตือนตัวเอง เธอแตกต่างไปจากผู้หญิงที่อยู่ข้างกายเขา เธอเป็นลูกของยาซาโน่ซึ่งเป็นศัตรูที่เขาหวังเพียงอย่างเดียว นั่นคือการทวงคืน
“แทมมี่...หน้าลูกซีด ๆ นะ อยากกลับไปพักผ่อนที่ห้องรับรองหน่อยมั้ย?”
ยาซาโน่หันมองบุตรสาวและกล่าวถามด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นว่าทิพชยามีท่าทีเหมือนเหนื่อยล้า แม้การแต่งกายของเธอจะงดงามทว่าก็ไม่อาจปกปิดความอิดโรยในดวงตาคู่สวยได้ ทิพชยากระตุกขึ้นมาเล็กน้อย ถ้ายาซาโน่ไม่ทักเธอขึ้นมาก็ลืมไปแล้วว่าช่วงสัปดาห์ก่อนการจัดชกชิงแชมป์เธอมีอาการแปลก ๆ ที่ไม่อาจอธิบาย
“ไม่เป็นไรค่ะพ่อ...หนูสบายดี” เธอยิ้มกลบเกลื่อนแม้ไม่แยบยลนัก ทั้งที่รู้สึกผะอืดผะอม มึนงงในหลายครั้งและรู้สึกว่าอาการปวดศีรษะที่เกิดขึ้นไม่ใช่เรื่องปกติ แต่ทิพชยาก็ยังคิดในแง่บวกว่า เธอไม่ได้เป็นอะไร
ทว่าเมื่อการแสดงคอนเสิร์ตบนเวทีซึ่งเป็
