@ ห้องฉุกเฉิน
"พี่เขาจะตายไหมวะ" อายวี่เดินวนไปวนมาอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน ท่ามกลางความตึงเครียดของเชอรีนและไบร์ทที่นั่งแทบไม่ติดเก้าอี้ เมื่อจู่ๆ เรย์อาร์ก็ตกลงไปในน้ำ โชคดีที่ไบร์ทกระโดดลงไปช่วยเอาไว้ได้ทัน แต่ตอนที่นำตัวขึ้นจากน้ำได้ชีพจรของเรย์อาร์นั้นแผ่วจนจับสัญญาณชีพไม่ได้
"ตอนเอามันขึ้นมาพี่มั่นใจว่ายังไม่ตายนะ แต่ตอนนี้ไม่รู้" ไบร์ทที่นั่งตัวเปียกสายตาเหม่อลอยบอกเล่าเสียงสั่น สักพักก็ซุกใบหน้าลงบนฝ่ามือร้องไห้จนตัวโยน
"พี่อย่าร้องดิ ใจคอไม่ดีแล้วเนี่ย" อายวี่นั่งลงลูบหลังไบร์ทปลอบขวัญ
"..." ส่วนเชอรีนนั้นนั่งเงียบไม่พูดไม่จา ดวงตาแดงก่ำที่ผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักจับจ้องอยู่ที่ประตูห้องฉุกเฉินไม่ละไปไหน
"เกิดอะไรขึ้น ทำไมจู่ๆ เรย์อาร์มันตกน้ำ" น่านนทีที่เพิ่งออกจากห้องผ่าตัดทราบข่าวก็รีบตรงมาที่ห้องฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว ซึ่งเขาก็แปลกใจมากที่เห็นเชอรีนนั่งอยู่ตรงนี้
"พี่น่าน" เชอรี
