"พี่เรย์อาร์ นี่พี่จะทำอะไร"
ตุ้บ!
"อ๊ะ!"
เชอรีนถูกเรย์อาร์ลากให้เดินเข้าไปภายในตึกคณะวิศวะ ก่อนที่เขาจะเปิดประตูห้องห้องหนึ่งแล้วผลักเธอเข้าไปในนั้นอย่างแรงจนเสียหลักล้มลงไปกองกับพื้น ข้อเท้าเล็กเจ็บแปลบจนดวงตากลมโตมองไปรอบๆ ด้วยความหวาดกลัว พบว่าภายในห้องนี้คล้ายห้องชมรมอะไรสักอย่างซึ่งเธอก็ไม่แน่ใจ
หญิงสาวดันกายลุกขึ้นทว่าเป็นไปด้วยความยากลำบาก เพราะรู้สึกเจ็บบริเวณข้อเท้ามากๆ
"พะ...พี่พาเชอร์มาที่นี่ทำไม"
"มาตอกย้ำให้เธอสำเหนียกไง ว่าร่างกายเธอมีแค่ฉันคนเดียวเท่านั้นที่แตะต้องได้"
"พะ...พี่จะทำอะไร อย่าเข้ามานะ" ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นเขาล็อกประตูห้อง จากนั้นก็ก้าวเดินเข้ามาประชิดตัวเธอ เชอรีนที่หนีไม่ทันจึงถูกเรย์อาร์รวบตัวแล้วจับโยนลงไปนอนบนโซฟา จากนั้นก็ขึ้นคร่อมเธอเอาไว้
ตุ้บ!
"โอ๊ย! อย่าทำแบบนี้เลย ปล่อยเชอร์ไปเถอะ" เชอรีนพยายามดิ้นรนหาทางรอดแม้จะเจ็บข้อเ
