เช้าวันต่อมา
ไคล์แวะมารับเชอรีนไปเรียนพร้อมกันอย่างที่บอกเอาไว้ เมื่อคืนเสร็จธุระเขาก็กลับไปนอนที่คอนโดไม่ได้กลับมาหาเชอรีนอีก
"ไงคนไม่สบาย"
"เราหายแล้ว"
"อืม ตัวไม่ร้อนแล้วหนิ" วางฝ่ามือหนาลงบนหน้าผากของเชอรีนและโน้มเข้าหอมแก้วเนียนของเธอฟอดใหญ่ ทำให้อีกฝ่ายเขินจนหน้าแดง เพราะนี่มันบริเวณหน้าคอนโดไม่ใช่บนห้องพัก
"ไคล์อ่ะพอเลยนะคนมอง"
"อายอะไร ใครๆ ก็รู้ว่าเราเป็นแฟนกัน"
ครืด...
เสียงกระจกรถเลื่อนลงพร้อมกับเดียร์น่าที่โผล่ศีรษะออกมาร้องเรียก
"นี่ มัวสวีทกันอยู่นั่นแหละ เราจะไปเรียนสายแล้วนะ"
"..." ไคล์เห็นอย่างนั้นก็ถึงกับถอนหายใจออกมาพลางเสมองไปทางอื่นอย่างเบื่อหน่าย เดียร์น่าชักวุ่นวายมากขึ้นเรื่อยจนเขารู้สึกไม่มีเวลาส่วนตัว เพราะช่วงนี้เธอติดเขาแจ
"อ้าว เดียร์มากับไคล์เหรอ"
"อืม ก็รถพังไง แล้วนี่จะไปกันได้ยัง มัวรับบทคนคลั่งรักกันอยู่นั่นมดขึ้นเต็มแล้วมั้ง" เดียร์น่าลงจากรถฝ
