หลายวันต่อมา
ช่วงนี้เชอรีนตื่นเช้ากว่าปกติ เพราะมักจะถูกปลุกด้วยเจ้าสุนัขทั้งสองตัว ซึ่งหลังจากที่รับเจ้าตัวยุ่งเข้ามาเป็นสมาชิกในบ้าน ชีวิตอันเงียบเหงาก็ถูกปัดทิ้งไปตั้งแต่วันนั้น
เชอรีนลุกขึ้นนั่งด้วยท่าทางที่ยังคงง่วงอยู่ ไล่ความคิดในหัวเรียงลำดับว่าวันนี้ต้องทำอะไรบ้าง ระหว่างนั้นก็หันไปทางเรย์อาร์ที่ยังคงหลับสนิทอยู่ข้างกายในสภาพสวมเพียงอันเดอร์แวร์ชิ้นเดียวท่อนบนเปลือยเปล่า มือบางจึงดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมให้เป็นการแสดงน้ำใจ
แต่จังหวะที่ดวงตากลมโตกำลังเลื่อนผ่านก็ดันเผลอสำรวจใบหน้าคนหล่อร้าย ราวกับตอนนี้มีมนต์สะกดให้หยุดมอง เรย์อาร์น่าจะเป็นลูกครึ่งอะไรสักอย่างฝั่งยุโรปซึ่งเธอก็ไม่แน่ใจ ทว่าผิวของเขาขาวจัดราวกับพระเอกเกาหลี แต่ไม่ได้ทำให้รู้สึกว่าหล่อแบบใสๆ เพราะเขาร้ายทั้งนิสัยและหน้าตา ผิวขาวๆ นั่นตัดกับเรียวคิ้วเข้มที่ฟาดเฉียงในองศาที่พอเหมาะรับกับจมูกคมสัน และริมฝีปากหยักได้รูปแต
