“แฮ่ก แฮ่ก ชะ ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยด้วยค่ะ”
เสียงผู้หญิงร้องเรียกให้ช่วยดังแว่วมาให้ได้ยินแต่ไกล ร่างสูงที่นั่งทอดสายตามองท้องฟ้าที่ตอนนี้เริ่มมีดาวขึ้นให้เห็นประปราย เพราะอยู่ในเมืองกรุงแสงไฟสว่างทำให้เห็นดาวบนท้องฟ้าค่อนข้างยาก มีแค่ที่นี่แห่งเดียวที่ทำให้เขาเห็น แต่ตอนนี้กับมีเรื่องเข้ามาขัดอารมณ์อยากจะนั่งเงียบๆ ให้สมองผ่อนคลาย แต่กลับมามีเรื่องเสียอารมณ์ซะได้
ร่างสูง 193 เซนติเมตรลุกขึ้นยืนและฟังเสียงขอให้ช่วยว่าดังมาทางไหน เมื่อรู้ว่าดังมาแถวที่เปลี่ยวจึงไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปดูอย่างรีบร้อน
“ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย ลุงจะเอาอะไรก็เอาไปเลย แต่ปล่อยฉันไปได้โปรด”
“ปล่อยให้โง่ดิว่ะ ไม่รู้รึไงว่ากูอดทนรอดูมึงมาตั้งนาน วันนี้แหละมึงต้องเป็นของกู อยู่นิ่ง ๆ ไม่เจ็บไม่ปวดหรอกกูจะส่งมึงไปสบาย” เสียงพูดแหบแห้งที่ดูวิกลจริตเอ่ยออกมาด้วยดวงตาที่เบิกโพลงเพราะกำลังเมาฤทธิ์ยาเสพติดที่เสพ
