41
หลังจากวางสายจากคาเดนร่างบางก็ซื้อของต่ออีกนิดหน่อย แล้วกลับบ้าน บรรยากาศในรถนั้นเงียบสนิท ไม่มีใครพูดอะไร ขนมหวานก็กำลังคิดว่าจะเอาไงดี ส่วนไมค์ก็คิดหนักว่าควรพาขนมหวานไปดีมั้ย ถ้าเขาไม่พาไป แล้วเกิดเธอหนีไปจริงๆ แบบนั้นจะแย่กว่าเดิมเหรอ และอีกอย่าง ฟังจากน้ำเสียที่นายคุยกับขนมหวาน เขาก็อยากพาเธอไป อยากรู้อะไรเหมือนกัน
หลายวันผ่านไปทั้งขนมหวานและไมค์ต่างก็คิดหนัก เวลาเจอหน้ากันก็ทำเหมือนไม่มีอะไร ทั้งที่ขอบตาดำกันทั้งคู่ วันนี้ก็เช่นกันที่ทั้งสองบังเอิญเดินเจอกันในบ้าน เพราะไมค์เข้ามาเอางานในห้องทำงานของคาเดน
"ขนมไม่ไปก็ได้ รอคุณคาเดนกลับมา" / "ถ้าอยากไปจริงพี่พาไปได้"
ทั้งสองพูดออกมาพร้อมกัน
"พูดจริงเหรอคะ!!!" ขนมหวานตาโต
"เมื่อกี้บอกว่าไม่ไปนี่"
"ก็พี่บอกว่าจะพาไปนี่น่า"
รออีกสักวิค่อยพูดก็ไม่ได้ไอ้ไมค์เอ๊ย ไมค์ก่นด่าตัวเองในใจ ไม่น่ารีบร้อนพูดเลย
"ขนมหยุดพอดีนะ ไม่มีเรียน
