แม้สภาพของตัวเรือนจะเป็นเพียงบ้านไม้เก่าๆ ทว่าจอห์นผู้เป็นสามีฝรั่งคนล่าสุดของหล่อนก็ตัดสินใจซื้อโดยไม่ลังเล เพราะชอบโครงสร้างของบ้านไม้เรือนไทยและหลงใหลบรรยากาศของคลองหลังบ้านที่มีสายน้ำไหลผ่านตลอดเวลา
“สวัสดีจ้ะป้า”
มาลียกมือไหว้นางโฉมผู้เป็นเจ้าของบ้าน ป้าโฉมเป็นผู้หญิงผิวคล้ำ ตัวเล็ก แต่งหน้าจัดจ้าน ทาปากสีแดงสด โดดเด่นเห็นมาแต่ไกล
“อุ๊ย... สวยนี่... คิดยังไงมาทำงานแม่บ้าน อย่างเอ็งน่าจะไปทำงานดีกว่านี้นะ”
ป้าโฉมตะลึงมอง พิจารณารูปร่างของมาลีตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าด้วยความรู้สึกอิจฉา ดวงตาของมาลีกลมโต ขนตางอนสวย ผิวพรรณขาวเนียนสะอาดสะอ้านไม่ผิดเจ๊กุหลาบผู้เป็นมารดาของหล่อนที่นางโฉมเคยเห็นหน้าบ่อยๆ
“ฉันกำลังจะเข้าไปหางานทำในกรุงเทพฯ จ้ะป้า... ตอนนี้เลยอยากทำงานเก็บเงินสักก้อนเพื่อเข้ากรุงเทพฯ”
มาลีบอกความตั้งใจของหล่อน
“ถ้าอยากทำงานเบาๆ... ได้เงินเร็วๆ เอ็งไปนวดสิวะ... สนใจมั้ย
