ปาลิน
(ยัยลูกไม่รักดี! กลับบ้านมาเดี๋ยวนี้นะ!) เสียงของพ่อดังขึ้นจากปลายสายด้วยอารมณ์ที่ค่อนข้างรุนแรง นั่นทำให้ฉันสับสนกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น
“มีอะไรคะ” ฉันถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่พยายามเรียบนิ่งทั้งที่ในใจกลัว
(ยังมีหน้ามาถามอีกหรอว่าอะไร แกไปทำระยำอะไรไว้ล่ะ!) พ่อพูดออกมาด้วยความเกรี้ยวกราด แล้วสิ่งที่ฉันทำผิดตอนนี้มันก็มีแค่เรื่องเดียว แต่พ่อจะรู้ได้ยังไง ในเมื่อตอนนี้คนที่รู้เรื่องนี้ก็มีแค่พี่ขุนพล
“พ่อมีอะไรก็พูดมาตรงๆดีกว่า หนูไม่รู้ว่าพ่อหมายถึงอะไร” ฉันพูดขึ้น ตอนนี้ไม่อยากคิดเองไปไกลกว่านี้
(ไม่รู้หรอ แล้วไอ้ที่แกท้องโย้นั่นหมายความว่ายังไง!) แล้วสิ่งที่พ่อพูดออกมา มันทำให้ฉันชาไปทั้งตัว
“พ่อรู้ได้ยังไง” ฉันถามออกไปอย่างไม่เชื่อ
(ฉันจะรู้ได้ยังไงแล้วยังไง แต่ตอนนี้เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว แกไม่คิดจะบอกฉันเลยหรือไง ยัยลูกไม่รักดี!) พ่อตะคอกออกมาอย่างดัง
“ตอนนี้พ่อก็รู้แล้ว จะให
