เสียงหัวเราะเจื้อยแจ้วของเด็กเป็นครั้งแรกที่มีเด็กเข้ามาอยู่อาศัย มันทำให้เขารู้สึกแปลก ๆ ถ้าเขามีลูกบรรยากาศมันก็จะเป็นประมาณนี้ใช่ไหม เด็ก ๆ ก็คงวิ่งเล่นไล่จับกันและส่งเสียงหัวเราะแบบนี้ออกมาให้เห็นใช่รึเปล่า
“บอกให้น้องเธอทานข้าวสิ” เบนจามินพูดเสียงทุ้มเมื่อพี่น้องคู่นี้เอาแต่นั่งนิ่งมาได้สักพักไม่ยอมตักอาหารเข้าปากสักที
“ไคล์กินเลย”
“มันน่าอร่อยมากเลยครับ” ไคล์พูดอย่างเอาใจแต่น้ำลายเขาเกือบจะไหลเมื่อเห็นอาหารละลานตาตรงหน้า
“จานไหนตักไม่ถึงก็บอกให้พี่สาวเราตักให้” เบนจามินเอ่ยขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเห็นสายตาเป็นประกายมาจากเด็กน้อยตรงหน้า อยู่บ้านไม่เคยได้กินอาหารดี ๆ หรือไงกันถึงได้มาทำตื่นตะลึงเมื่อเห็นอาหารมากมายอยู่ตรงหน้าแบบนี้
“ขอบคุณครับคุณเบนจามิน”
“เรียกฉันว่าพี่แบบที่เราเรียกพี่สาวก็ได้”
“ครับพี่เบนจามิน” ไคล์ส่งยิ้มจนตาหยีและรีบตักข้าวเข้าปากเคี้ยวตุ้ย ๆ
วิเวียนนั่งอยู่ไม่
