เบนจามินหายใจเหนื่อยหอบเขาจอดรถได้ก็รีบวิ่งเข้ามาภายในบ้านทันที แต่ภาพที่เห็นคือเห็นพ่อของเขานั่งหัวเราะเล่นกับไคล์อยู่ และคนที่เขาคิดว่าจะนั่งกลืนไม่เข้าคายไม่ออกกลับนั่งหัวเราะและพูดคุยเป็นกันเองกับพ่อของเขาแทน
“อ้าว! ลูกชายทำงานเสร็จแล้วเหรอวิ่งหน้าตาตื่นมาเชียว” โทมัสหันมาเอ่ยแซวและกลั้นขำไปด้วย เพราะไม่เคยเห็นสภาพลูกชายเป็นแบบนี้มาก่อนเลย
“พ่อมาทำอะไร”
“ฉันก็มาเยี่ยมลูกสะใภ้นะสิ แถมลูกสะใภ้ยังมีน้องชายที่เหมาะมาเป็นหลานฉันมากเลยด้วย” โทมัสหัวเราะและหันมายิ้มให้กับไคล์ที่เข้ามาคลอเคลียเขาไม่ห่าง
เบนจามินกัดฟันกรอดและหันมามองทางวิเวียนเพราะใจแอบคิดว่าเด็กไคล์นั้นจะทำให้พ่อของเขาหลงแล้วยกสมบัติให้
“เดี๋ยวหลานพ่อก็จะมาให้เล่นแล้ว”
“ก็ตอนนี้ยังไม่มีไม่ใช่เรอะ ฉันจะเล่นกับเจ้าไคล์ไปก่อนแล้วมันจะเป็นอะไรไป” โทมัสเอ่ยและเล่นกับไคล์ต่อโดยไม่ได้สนใจลูกชายตัวดีที่มองเขาอย่างกับจะกินเลือดกิ
