“กลับไปซะก่อนที่พอใจจะบอกให้พ่อเลี้ยงจัดการกับคุณ” พอฤทัยยังคงไม่ใจอ่อน เพราะถ้าเธอกลับไปกับเขา เขาอาจจะบังคับให้เธอทำแท้ง ซึ่งเธอจะไม่ยอมเสียลูกไปอย่างเด็ดขาด
“ไม่กลับ ผมจะอยู่ที่นี่จนกว่าคุณจะยอมกลับไปกับผม” กวินยืนกรานเช่นเดิม
“กลับไปในฐานะอะไรไม่ทราบ ถ้าฐานะนางบำเรอ พอใจหลุดออกมาจากตรงนั้นแล้ว ปล่อยให้พอใจไปมีชีวิตของพอใจเถอะ” พอฤทัยกล่าวด้วยความขมขื่น ใครล่ะจะไม่เจ็บปวด รักคนที่ไม่ควรรักอย่างเขา
“ผมไม่ได้มาตามคุณกลับไปในฐานะนางบำเรอ ผมอยากใช้ชีวิตอยู่กับคุณ” กวินตอบตามที่ใจเขาคิด
“ถ้าคุณอยากใช้ชีวิตอยู่กับพอใจจริงๆ พอใจต้องการมีลูก ต้องการสร้างครอบครัว ไม่ใช่ต้องการอยู่กันสองคนกับคุณ” พอฤทัยพยายามลองใจชายหนุ่มเรื่องลูก เธออยากรู้ว่าเขาจะคิดอย่างไร
“คุณก็รู้นี่นาว่าผมไม่ชอบเด็ก ขออยู่กับคุณสองคนตายายไม่ได้เหรอ” กวินตอบตามความจริง เขาไม่รู้เป็นไร เขารู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งที่ได้ยินเ
