Ep.3
Jane talk.
"มึงๆ คนนั้นหล่อว่ะ" พอลูกค้าทั้งสองคนไปเข้าห้องน้ำ ฉันก็รีบสะกิดอีกิ๊ฟที่นั่งอยู่ข้างๆ ฉันทันทีที่เห็นผู้ชายคนนั้นเดินขึ้นมาบนชั้นVIP. ที่ฉันนั่งอยู่
"คนไหนวะ? " กิ๊ฟถามฉันแล้วก็มองไปทางที่ฉันมองอยู่
"คนนั้นน่ะ เห็นมั้ย? คนที่กำลังจะนั่งลงอ่ะ" ฉันบอกมันเมื่อเห็นผู้ชายที่ฉันมองกำลังจะนั่งลงโต๊ะที่อยู่ถัดจากโต๊ะฉันไปเพียงแค่สองโต๊ะ โอ๊ยโคตรหล่อเลย~ ไม่รู้จะสรรหาคำพูดแบบไหนมาอธิบายในความหล่อที่เขามี เอาเป็นว่าหล่อมาก!!
"อ๋อ กูเห็นละ หล่อจริงมึง แต่กูว่าหน้าคุ้นๆ ว่ะ" อีกิ๊ฟพูดแล้วทำหน้านึก
"คุ้นหรอ ใครวะมึง? " ฉันละสายตาจากผู้ชายคนนั้น แล้วหันมาถามอีกิ๊ฟแบบจิงจัง
"กูนึกก่อน" มันพูดแล้วก็หยิบเฟร้นฟายขึ้นมากิน แล้วก็นั่งนึกไปสักพัก ก่อนจะพูดต่อ
"อ้อ! กูนึกออกแล้ว!! "
"นึกออกว่าไร สรุปเขาเป็นใครวะ? " หลังจากมันพูดจบฉันก็รีบถามมันทันทีด้วยความอยากรู้อยากเห็นแบบเต็มแก่
"แหนะ สนใจไง๊? " กิ๊ฟไม่ตอบแต่กลับถามฉันกลับมา
"คำถามโง่ๆ ถ้าไม่สนใจจะอยากรู้อยากเห็นขนาดนี้หรอ? " ฉันว่ามัน
"เออเนาะ ลืมไปว่ามึงเห็นผู้ชายหล่อไม่ได้ เห็นทีไรท่อสั่นทุกที" กิ๊ฟตอบก่อนจะพูดจิกกัดฉัน เราก็ชอบพูดหยอกกันแบบนี้เป็นประจำแหละ ซึ่งครั้งนี้ฉันก็ไม่เถียงหรอกนะ เพราะมันคือความจริง คิๆ
"แน่น๊อน สรุปว่าไง เขาเป็นใคร? "
"เดือนคณะบริหารปีที่แล้วไง เรียนมอเดียวกับเรา ที่สำคัญนะ..บ้านรวยมากๆ ใครได้ไปเป็นผัวนะมึงเอ้ย สบายทั้งชาติกูบอกเลย" กิ๊ฟบอกฉัน ทำให้ฉันต้องหันไปมองเขาอีกที หล่อ และยังรวยมากๆ ได้เป็นผัว...สบายไปทั้งชาติเลยหรอ?
ฉันหันมามองสาระรูปตัวเองก่อนจะหันไปมองเขาอีกที แล้วก็นั่งคิด น้ำหน้าอย่างมึงเนี่ยนะอีเจน มึงเป็นผู้หญิงที่ไม่มีอะไรดีเลย เขาคงจะสนใจมึงหรอก เห้ออ
แต่...
ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้ อย่างน้อยๆ ถ้าไม่ได้เขา คงจะได้เงินเขาอยู่หรอกสักแสนสองแสน5555
"กิ๊ฟ กูอยากได้! " ฉันมองเขาสักพักแล้วก็พูดบอกกิ๊ฟ
"เฮ้ย! ไม่ได้! วันนี้มึงมากับลูกค้า" กิ๊ฟรีบบอกฉันอย่างตกใจ มันคงคิดว่าฉันลืมแหละมั้ง
"กูรู้แล้ว" ฉันบอกมันแล้วทำหน้าเซ็งๆ อดสินะวันนี้
"แล้ว? " มันพูดแล้วขมวดคิ้วทำหน้าเป็นเครื่องหมายคำถาม
"ก็ไม่แล้วไง" เพราะฉันไม่รู้ว่าจะทำไงเหมือนกัน ถ้าพลาดคืนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะเจอกันอีกหรือเปล่า วันนี้ฉันก็ดันมากับลูกค้าซะด้วยสิ เอาไงดีวะ
"มึงๆ ลูกค้ามาแล้ว" อีกิ๊ฟรีบสะกิดบอกฉันทันทีที่เห็นลูกค้าทั้งสองกำลังเดินมาที่โต๊ะ
"รอพี่นานมั้ยครับ น้องเจน" ลูกค้าของฉันหรือคุณชัยชนะถามฉันหลังจากที่นั่งลงข้างๆ ฉัน ก่อนจะเอามือมาโอบเอวฉันไว้
"นานมากๆ เลยค่ะ เจนคิดถึงจะแย่อยู่แล้ว" ฉันพูดแล้วซบลงไปที่อกของคุณชัยชนะ อย่างเอาอกเอาใจ ฉันมองไปที่อีกิ๊ฟมันก็กำลังเอนเตอร์เทนลูกค้าของมันอย่างดีเหมือนกัน ฉันยังทำงานนี้ได้ไม่นาน แต่ฉันก็พอจะคล่องตัวแล้วล่ะว่ามันควรจะทำยังไง แบบไหนที่ลูกค้าจะชอบหรือไม่ชอบ
"ปากหวานจริงๆ เลยนะเราเนี่ย บริการพี่ดีแบบนี้ เดี๋ยวพี่ให้ทิปหนักๆ เลยคืนนี้ ฮ่าๆ " คุณชัยชนะพูดขึ้นแล้วหัวเราะชอบใจ
"ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ อุ๊ย! เหล้าจืดหมดแล้วเดี๋ยวเจนชงให้ใหม่นะคะ" ฉันยกมือไหว้พร้อมกับพูด ก่อนจะหันมาสนใจแก้วเหล้าของลูกค้า
ฉันชงเหล้าแล้วเอาไปวางไว้ที่ตรงหน้าของลูกค้าเหมือนเดิม แต่คุณชัยชนะเขาก็ไม่ได้สนใจจะคุยกับฉันแล้วแหละ เพราะเขากำลังคุยธุรกิจกับลูกค้าของยัยกิ๊ฟอยู่
ฉันเลยหันไปมองผู้ชายคนนั้นอีกครั้ง พอฉันมองไปได้สักพัก เหมือนโต๊ะเขากำลังจะชนแก้วกัน แล้วพอชนเสร็จ ในจังหวะที่เขากำลังวางแก้วลง ทำให้เราทั้งคู่สบตากัน ฉันก็จ้องเขากลับแบบไม่หลบตา ถ้าจะหาความเขินอายในตัวฉัน บอกก่อนเลยว่าไม่มีหรอก
ฉันส่งสายตาให้เขาด้วยความต้องการอย่างเปิดเผย ไม่ปิดบังสักนิด ฉันคิดว่าเขาคงรู้แหละว่าฉันต้องการอะไร เพราะเขาก็จ้องฉันกลับมาแบบไม่วางตาเหมือนกัน ...เริ่มสนุกแล้วสิ
สักพักเขาก็เบนสายตากลับไปสนใจคนที่นั่งอยู่กับเขาอีกครั้ง เหมือนเขาจะคุยอะไรกันสักอย่าง ก่อนที่คนในโต๊ะเขาลุกขึ้นแล้วเดินออกไปกันทุกคนเลย คงจะไปต่อที่อื่นกัน ผู้หญิงเคียงข้างไปขนาดนั้น ตอนนี้โต๊ะนั้นก็เหลือแค่เขาคนเดียว และถ้าฉันไม่ติดลูกค้านะ เสร็จฉันแน่!
"น้องเจน คืนนี้เราจะไปต่อกันที่ไหนเอ่ย? " ฉันหันกลับมาสนใจลูกค้าอีกครั้ง เมื่อได้ยินเขาถาม
"ตามใจพี่เลยค่ะ เจนได้หมด" ฉันตอบพร้อมกับส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจไปให้
"ไปที่เดียวกันกับผมมั้ย รับรองเด็ด! " ลูกค้าของยัยกิ๊ฟพูดพร้อมกับทำหน้าหื่นๆ
"พี่พลไปบ่อยใช่มั้ยคะ ถึงรู้ว่าเด็ด ชิ" อีกิ๊ฟพูดแล้วทำท่าทางน้อยใจ อยากถามมันมากเลยว่ามันเรียนบัญชีหรือนิเทศการแสดง เนียนเชียว555
"โอ๋ๆ พี่ไม่เคยไปเลย เพื่อนพี่เขาแนะนำมาอีกทีครับ" ลูกค้าของมันโอบตัวมันเข้ามาหาก่อนพูดแล้วลูบหัวมันไปด้วย
"แน่นะคะ? " กิ๊ฟถามลูกค้าของมัน ด้วยสีหน้าที่สตอเบอรี่สุดๆ
"ครับๆ แน่ครับ" พอลูกค้ามันพูดจบมันก็ยืดตัวไปหอมแก้มลูกค้ามันหนึ่งที
"น้องเจนว่าไงครับ? " ลูกค้าฉันหันมาถามฉันอีกที
"ก็ได้ค่ะ" ที่ไหนมันก็เหมือนๆ กันหมดนั่นแหละ ฉันตอบแล้วหันไปมองผู้ชายคนนั้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีคนมานั่งกับเขาแล้ว เป็นผู้ชายสองคน ที่ไม่ใช่คนที่เดินออกไปเมื่อสักครู่
เขาก็นั่งกินเหล้ากับเพื่อนเขาไป ฉันก็นั่งกับลูกค้าฉันไป และฉันก็มองไปที่เขาบ่อยๆ บ่อยมากเลยแหละ หลายครั้งที่เขาหันมาสบตากับฉัน และฉันก็ส่งสายตาแบบเดิมไปให้เขาทุกครั้ง เพื่อบ่งบอกถึงความต้องการที่ฉันมี
ถึงฉันจะรู้ว่ายังไงวันนี้ฉันก็แห้ว แต่ทำไงได้อะ มีของหล่อๆ อยู่ตรงหน้ามันก็ต้องล่อกันหน่อย จริงมะ?
01.50 น.
K.Hotel
"อ่าาาาาาห์~"
เสียงคุณชัยชนะร้องคำรามขึ้นมาเมื่อถึงจุดที่ได้ปลดปล่อย เขาปล่อยใส่ถุงยางอนามัยชั้นดี เป็นรอบที่สองของคืนนี้
แน่นอนว่าทุกคนที่นอนกับฉันต้องป้องกันทุกคน ถึงแม้จะจ่ายเงินก็เถอะ ถ้าไม่ใส่ฉันก็ไม่ทำ ซึ่งข้อนี้เจ๊วาวรู้ดี แล้วฉันก็ไม่เคยเสร็จสักครั้งเวลามีอะไรกับลูกค้า ฉันจำแทบไม่ได้แล้วว่าครั้งสุดท้ายที่รู้สึกว่าตัวเองเสร็จมันเป็นยังไง...
"อะนี่ครับ ทิปสำหรับน้องเจน" คุณชัยชนะยื่นเงินแบงค์พันมาให้ฉันจำนวนหนึ่ง หลังจากที่เราเสร็จกิจกันแล้ว จริงๆ เขาจะเอาต่อแหละ แต่ฉันอ้างว่าพรุ่งนี้ฉันมีเรียนเช้า ซึ่งจริงๆ แล้วไม่มี พรุ่งนี้ฉันเรียนบ่าย ปกติเวลาที่ฉันเสร็จภารกิจฉันจะต้องกลับไปนอนที่ห้องตัวเองทุกครั้ง ฉันไม่ค่อยชอบนอนค้างกับลูกค้าเท่าไหร่ บอกเหตุผลไม่ถูกเหมือนกัน เอาเป็นว่าไม่ชอบแล้วกัน
"ขอบคุณนะคะ" ฉันไหว้แล้วรับเงินมาก่อนจะเก็บเข้ากระเป๋าเลยโดยที่ไม่ได้นับ ใครจะบ้านับทิปต่อหน้าลูกค้าล่ะ ตลกละ!
"ไว้เดี๋ยวพี่ไปใช้บริการใหม่"
"ได้เลยค่ะ เจนไปก่อนนะคะ" ฉันพูดและยกมือไหว้เขาอีกทีแล้วเดินออกจากโรงแรม
จะว่าไปโรงแรมนี้ก็หรูใช่เล่นเลยนะเนี่ย ค่าห้องก็โคตรแพง แต่การบริการเขาดี ห้องก็ดี ก็สมกับราคาแล้วแหละ พอเดินออกมานอกโรงแรมแล้ว แล้วก็นึกอะไรขึ้นได้ว่า...
"นับเงินดีกว่า" พอนึกได้ฉันก็หยิบเงินขึ้นมานับ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12...20 สองหมื่น!!! โห่! ทำไมมันเยอะขนาดนี้เนี่ยวะเนี่ย?
แต่ก็ดี ค่อยคุ้มกับที่เหนื่อยหน่อย เห็นทิปเยอะแบบนี้ค่อยชื่นใจขึ้นมาหน่อย อิๆ กลับห้องไปนอนดีกว่า จากนั้นฉันก็โบกแท็กซี่ที่หน้าโรงแรม เพื่อกลับห้องของตัวเองทันที