บทที่3-3
539 คำ
นีน่าไม่ทราบว่าเธอนั่งนิ่งราวกับเป็นตุ๊กตาปูนปั้นภายในรถยนต์ยุโรปคันหรูมาเนิ่นนานเท่าไรแล้ว อาจจะเป็นตั้งแต่รถเคลื่อนออกจากโรงแรมของเธอแล้วกระมัง และเหตุผลเดียวที่ทำให้ร่างกายของเธอต้องเกร็งเครียดก็คือผู้สูงศักดิ์ที่นั่งอยู่ข้างๆ เธอ ก่อนขึ้นรถเธอรวบรวมความกล้าหาญถามคนสูงศักดิ์กว่า
“ฝ่าบาทจะเสด็จโดยรถยนต์งั้นเหรอเพคะ”
“ใช่ คุณมีปัญหาอะไรงั้นหรือ”
“เอ่อ ไม่มีเพคะ”
ถึงแม้ว่าในความเป็นจริงเธอจะมีปัญหาอยู่ก็ตาม การเดินทางโดยรถยนต์จากโรมไปเวนิสก็ใช้เวลาราวๆ ห้าชั่วโมง หากเดินทางโดยเครื่องบินก็จะสะดวกรวดเร็วกว่านี้ เธอไม่ทราบว่าอะไรดลใจให้ชีคฟารีสต้องการโดยรถยนต์แทนที่จะเป็นเครื่องบิน แต่ก็เอาเถอะ เธอขัดได้เสียที่ไหนกัน
เธอถึงได้นั่งตัวเกร็งแบบนี้ไงล่ะ
นีน่าลอบพ่นลมหายใจออกมาแผ่วเบายามที่ดวงตาคู่สวยทอดมองทะลุผ่านกระจกข้างรถเพื่อมองวิวข้างทาง มาถึงตอนนี้หญิงสาวก็ไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าเพราะเหตุใดชีคหนุ่มจึงเลือกเดินทางด้วยรถยนต์เช่นนี้
“นีน่า”
เสียงทุ้มกังวานที่ดังขึ้นในขณะที่หญิงสาวจมอยู่กับความคิดของตัวเองส่งผลร่างบอบบางสะดุ้งตัวนิดๆ ก่อนจะรีบหันหน้ามาหาต้นเสียง
“คะ เอ่อ เพคะ”
“ดูเหมือนว่าคุณกำลังมีเรื่องที่ต้องขบคิด”
“คือหม่อมฉัน…”
ครั้นจะปฏิเสธอีกครั้งนีน่าก็ทราบดีว่าอาการของเธอคงแสดงชัดมากจนเกินไป ร่างบอบบางจึงทำได้เพียงอ้ำอึ้ง และเธอก็ไม่ปฏิเสธเลยสักนิดว่าการที่ต้องนั่งกับคนสูงศักดิ์กว่าเพียงแค่สองคนในห้องโดยสารแบบนี้ทำให้รู้สึกประหม่าอยู่ไม่น้อย และที่สำคัญมันทำให้เธอหายใจไม่ทั่วท้อง
“หากเรื่องที่ทำให้คุณต้องขบคิดเป็นเรื่องของผม ผมอนุญาตให้คุณถามผมได้”
นัยน์ตาคมกริบจับจ้องที่ดวงหน้าของเธอยามที่ประโยคดังกล่าวออกมาจากริมฝีปากได้รูป คิ้วสวยที่พาดเหนือดวงตากลมโตขยับเข้าหากันอย่างครุ่นคิด แต่ในเมื่อร่างสูงสง่ายเป็นฝ่ายเปิดโอกาส นีน่าจึงรีบรับความใจกว้างนั้นเอาไว้
“หม่อมฉันมีเรื่องสงสัยเพคะ”
“เรื่อง?”
“เหตุใดฝ่าบาทจึงทรงใช้รถยนต์เดินทางแทนการใช้เครื่องบินล่ะเพคะ”
นีน่าสบตานัยน์ตาสีน้ำตาลทองอย่างใจกล้า พยายามควบคุมอาการประหม่าเอาไว้อย่างสุดกำลัง ใบหน้าคมคายของชีคหนุ่มยังคงเรียบเฉยดังเดิม หากแต่คำตอบที่ออกมาจากริมฝีปากได้รูปนั้นทำให้กล้ามเนื้อในอกของหญิงสาวเต้นถี่ขึ้นอย่างน่ากังวล
“ผมอยากชื่นชมทัศนียภาพระหว่างทาง”
“...”
“และใช้เวลาเพียงลำพังกับคุณ”
“...”
“มีอะไรสงสัยอีกไหมนีน่า”
“มะ ไม่มีแล้วเพคะ”
นีน่าตอบออกไปอย่างรวดเร็ว เสียงหวานนั้นสั่นนิดๆ อย่างที่เธอไม่สามารถควบคุมมันได้ หญิงสาวรีบดึงสายตากลับมาที่มือที่ประสานกันเอาไว้แน่นบนตักของตัวเอง เขาตอบออกมาชัดเจนขนาดนั้นเธอยังสงสัยอะไรได้อีกอย่างนั้นหรือ
- ผู้เขียน
