บทที่14-2

1123 คำ

“ถึงแม้ฝ่าบาทจะไม่ได้ให้กระหม่อมทำงานตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง แต่เพราะกระหม่อมเป็นห่วงความปลอดภัยของฝ่าบาท กระหม่อมจึงตามติดฝ่าบาทตลอดเวลาจนกระทั่งฝ่าบาทเข้านอน กระหม่อมถึงจะวางใจได้” “เจ้าทำอย่างนี้มานานหรือยัง” “ก็ตั้งแต่กระหม่อมเป็นองครักษ์ของฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ” “แสดงว่าเมื่อคืนเจ้าต้องรู้ว่าเราไปไหนมา” “พ่ะย่ะค่ะ” ฮาบิบได้รับรางวัลเป็นสายตาคมดุจากชีคฟารีส แต่แน่นอนว่าองครักษ์หนุ่มใช้รอยยิ้มอ่อนเข้าสู้ เพราะค่อนข้างชินกับสายตาเช่นนั้นของชีคฟารีสแล้ว “แล้วคืนนี้เจ้าจะไปไหน” “ท่านหญิงมาฮาอยากไปเที่ยวหอดูดาวพ่ะย่ะค่ะ” “ในวังก็มีหอดูดาวนี่ หากเจ้าปรารถนาจะพามาฮาไปแล้วละก็ เราจะสั่งให้คนเปิดหอดูดาวให้” แม้ว่าหอดูดาวในพระราชวังจะมีไว้สำหรับเชื้อพระวงศ์ แต่ในฐานะองค์รัชทายาทชีคฟารีสจึงมีอำนาจที่จะอนุญาตให้ใครขึ้นไปใช้งานก็ได้ “ท่านหญิงคงอยากออกไปนอกวังบ้างพ่ะย่ะค่ะ” “มาฮาหรือเจ้ากันแน่ที่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม