รักที่เป็นไปไม่ได้

บทที่6 ว่าที่คู่หมั้น

ปริญ ปกิตตา มิวเลอร์ ทายาทที่เกือบจะเป็นคนเดียวของวงศ์ตระกูลผู้ดีเก่าแก่ ลูกเสี้ยวไทย-อังกฤษ อายุสามสิบปี เพราะบิดาเป็นลูกครึ่งไทย-อังกฤษ ส่วนมารดาเป็นคนไทยแท้ที่เสียชีวิตลงตั้งแต่เขาจำความได้และทิ้งน้องชายคนเล็กหายไปไร้ร่องรอย ซึ่งเพิ่งรู้ความจริงจากปากบิดาที่ตอนนี้อายุแก่ตัวลงขึ้นมาก

ปริญได้รับตำแหน่งประธานบริษัทต่อจากบิดาเมื่อสี่ปีที่แล้วกลายเป็นหนุ่มหล่อ สาวน้อยสาวใหญ่ต้องการคว้าหัวใจประธานหนุ่มมาครอง และสิ่งทุกคนฮือฮามากคือการปรากฎตัวทายาทคนที่สองของมิวเลอร์กรุ๊ป ปราชญ์ ปราการ ซึ่งข่าวออกมาว่าลูกชายถูกลักพาตัวไปเมื่อยี่สิบกว่าปีและได้กลับมาเรียนรู้งานบริหารเป็นรองประธาน

ปราชญ์รู้จากผลตรวจดีเอ็นเอว่าเขาก็มีสายเลือดตระกูลปกิตตาและเป็นลูกชายคนที่สองของท่านปกรณ์จริง บิดาอยากชดเชยเวลาที่หายไปของลูกจึงตามใจลูกชายคนที่สองทุกอย่างไม่ว่าเขาจะอยากได้อะไรก็ย่อมหายให้ได้

และปริญดีใจที่ตัวเองได้น้องชายกลับมาสู่อ้อมอกของครอบครัวเสียที ทว่าหัวใจของน้องชายกลับไม่ได้อยู่ที่นี่

“พี่ชายมาหาน้องชายตัวเองไม่ได้เลยเหรอ หรือว่าต้องมีงานด่วยก่อน พี่ถึงจะมาได้?”

ปริญ ปกิตตา ประธานบริษัทปกิตตากรุ๊ป เข้ามาหาคนเป็นน้องชาย เขาหรี่ตาลอบมองดูอาการใจเหม่อลอยที่นับวันหนักขึ้นทุกวันตั้งแต่ได้ชีวิตใหม่ที่นี่

“ไม่ใช่อย่างนั้นครับพี่ปริญ ผมจะว่าท่านประธานได้อย่างไรกันล่ะครับ”

รองประธานหนุ่มละสายตาคมกริบจากวิวเมืองลอนดอนสวยงดงามจากหน้าต่างกระจกกั้นใสมาหาพี่ชายขึ้นชื่อขี้งอนง่าย หายโกรธเร็ว

“ที่พี่มาก็จะบอกว่าคุณพ่อจะจัดงานเลี้ยงแขกคนสำคัญเย็นวันนี้ พ่ออยากให้ปราชญ์ไปด้วย ยังไงปราชญ์ก็เป็นลูกชายคนหนึ่งของพ่อ และพี่จะแนะนำว่าที่คู่หมั้นพี่ให้รู้จักกันอย่างเป็นทางการด้วย”

แววตาเป็นประกายวาบวับเมื่อเอ่ยถึงว่าที่คู่หมั้นสาว ปริญเคยเจอเธอตอนงานสังคมคุณหญิง และเขาไปเป็นตัวแทนบิดาได้เจอและพูดคุยกันถูกคอโดยไร้บอดี้การ์ดสนิทของหญิงสาว และเขาก็ไม่อยากพลาดโอกาสจะได้เป็นว่าที่คู่หมั้นเธอ

เขาตกหลุมรักผู้หญิงหัวแข็ง เป็นของตัวเอง เข้ากับเขาหลายเรื่อง เขารักว่าที่คู่หมั้นตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ ปราชญ์มองดูสายตาจากพี่ชายปราดเดียวก็รู้ว่ากำลังมีความรัก

“ดูท่าพี่ปริญจะไม่ขัดขวางหรือตอบโต้คุณพ่อเรื่องคู่ครองตัวเองเลยนะครับ สงสัยว่าที่คู่หมั้นคนนี้คงจะเป็นตัวจริง แล้วอย่างนี้มุกจะทำสีหน้าอย่างไรครับ”

ปราชญ์หมายถึงรุ่นน้องสนิทสนมกับพี่ชาย มิ่งมุกดา เอลซี สาวลูกครึ่งไทย-อเมริกา อายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับเขา เพราะเห็นแต่หญิงสาวเถียงกับพี่ชายราวว่าทั้งคู่เป็นคู่กัดตลอเวลาที่เจอหน้า ถึงแม้ว่าช่วงนี้เธอจะหันมาติดเขาก็ตาม หลังจากรับสืบทอดตำแหน่งทายาทคนเล็กของบิดาของตัวเอง

ทว่าปริญหยักไหล่ไม่ยี่หระเมื่อนึกถึงสาวแสบ ชอบกัดกันกับเขาตั้งแต่เด็กจนโต ถ้าไม่ใช่เพราะเธอเป็นลูกสาวเพื่อนสนิทพ่อของเขา เขาคงเหวี่ยงยายเด็กแสบชอบกัดกันและพูดจาถางถากนั่นออกจากบ้านตัวเองแล้ว ผู้หญิงอะไรปากเสีย จัดจ้านจนเขาเอาชนะปากร้ายของเธอไม่ได้ คิดแล้วก็เจ็บใจ!

“ปราชญ์”

พูดถึงนางมารร้ายอย่างสนุกปาก นางมารร้ายก็โผล่มาพอดีเหมือนรู้ว่าปริญแอบนินทาเธอในใจอยู่

“มุก มาหาพี่ชายปราชญ์เหรอ”

ปราชญ์ ปราการ หันมาส่งยิ้มหวานแก่รุ่นน้องของพี่ชาย ขณะเจ้าตัวหลบเลี่ยงปริญยืนขวางทางแล้วมาควงแขนแกร่งของเขาแทน

“มุกจะมาหาพี่ชายปากร้ายของปราชญ์ทำไม มุกมาหาสุดที่รักของมุกต่างหาก เห็นว่าเที่ยงแล้ว มุกจะมาชวนปราชญ์ไปทานข้าวด้วยกัน”

มิ่งมุกดา นางแบบสาวสวยชื่อดังในขณะนี้ พอเธอรู้ว่าคู่ปรับมีน้องชายหล่อเหลาบาดใจ ตรงสเปกผู้ชายในฝัน อย่างเธอ หญิงสาวไม่รอช้าสนิทสนมปราชญ์เพื่อสร้างความสัมพันธ์ในอนาคต ถึงแม้ว่าเจออุปสรรคใหญ่คือพี่ชายของปราชญ์ขัดขวางความรักของเธอก็ตามที

“ฮะแฮ่ม! จะมาชวนน้องชายของคนอื่น ถามพี่ชายเขาหรือยังว่าอนุญาตให้ไปกับนางมารร้ายอย่างเธอ มุกดา” ปริญแขวะจิกกัดรุ่นน้องปากจัดจ้าน เจอกันทีไหร่ต้องคอยหาเรื่องกัดกันทุกที ครั้งนี้ก็เช่นกัน

“ทำไมมุกต้องขออนุญาตจากพี่ปริญด้วย ในเมื่อมุกชวนปราชญ์ ไม่ใช่พี่!”

มิ่งมุกดาตวัดสายตาขวางแก่คู่ปรับที่คอยกลั่นแกล้งหาเรื่องด้วยไม่ชอบใจ ทุกทีที่เธอเข้าหาปราชญ์ มักมีพี่ชายคอยอยู่และขัดขวางตามประสาคู่ปรับ

“ก็ฉันเป็นพี่ของปราชญ์ ฉันก็เป็นห่วงน้องชายฉันเป็นธรรมดา กลัวว่าเธอจะหาทางจับกินปราชญ์นะสิ ผู้หญิงอย่างเธอ ไว้ใจได้ซะที่ไหน”

“พี่ปริญ! หาว่ามุกเป็นตัวอันตรายสำหรับน้องชายพี่เหรอ คนอย่างพี่ดีตายนักละ”

ก่อนสงครามเย็นของทั้งคู่จะปะทะริมฝีปากด้วยกันอย่างไม่มีใครแพ้ คนกลางอย่างปราชญ์ ปราการ ต้องเข้ามาห้ามปราบสองคนแยกออกจากกัน ซึ่งปริญเห็นแก่น้องชายจึงยอมเดินไป

“อย่าลืมนะปราชญ์ เย็นนี้นายต้องกลับบ้านให้ได้”

“เย็นนี้? มีอะไรกันเหรอปราชญ์ บอกมุกได้ไหม”

นางแบบสาวนั่งตรงข้ามกับคนที่เธอตกหลุมรักแต่แรกเห็น เธอถือว่าเป็นรุ่นน้องสนิทกับปริญ จึงหาทางเข้าใกล้พิชิตใจ ถึงแม้จะเกลียดขี้หน้าพี่ชายของเขา

“พี่ปริญบอกว่าคุณพ่อจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับว่าที่คู่หมั้นของพี่ปริญนะ เขาก็เลยอยากให้ผมเห็นหน้าและรู้จักอนาคตพี่สะใภ้ของผมนะ” รองประธานหนุ่มของปกิตตากรุ๊ป บอกคู่ปรับสาวของพี่ชายก่อนลงนั่งบนทำหน้าเคร่งขรึมเหมือนเดิม

“ว่าที่คู่หมั้น? พี่ปริญนี่น่ะจะยอมผูกมัดตัวเองรับหมั้นกับคนที่ท่านปกรณ์หาให้ ปราชญ์อย่ามาอำมุกเล่นดีกว่า มุกสนิทกับผู้ชายมารร้ายคนนี้อย่างกับอะไรดี คนอย่างเขาเกลียดผู้หญิงจะตาย จนมุกคิดว่าพี่ชายปราชญ์อาจชอบพวกป่าเดียวกัน แค่คิดก็ขนลุกแล้ว”

“ว่าแต่มุกจะไปงานเลี้ยงที่บ้านผมเย็นนี้ไหมล่ะครับ” ปราชญ์ ปราการ เอ่ยชวนรุ่นน้องของพี่ชาย เขาเห็นเธอแค่เพื่อนกันเท่านั้น

“ถ้าปราชญ์ไป มุกจะไปด้วย แต่ตอนนี้มุกหิวข้าวแล้ว ปราชญ์ไปเป็นเพื่อนมุกหน่อยนะ”

สาวเจ้าตัดบทใช้น้ำเสียงหวานออดอ้อนชายหนุ่มคนที่เธอหลงรักหัวปักหัวปำ ซึ่งรู้ดีว่าเขาไม่ปฏิเสธน้ำใจรุ่นน้องของพี่ชาย

“ครับ ผมเองก็เพิ่งทำงานตอนเช้าเสร็จแล้ว ตอนบ่ายรอประชุมสรุปไตรมาสกับพี่ปริญ คงใช้เวลาทานข้าวไม่นานใช่ไหมครับ”

ปราชญ์สวมใส่หน้ากากผู้ชายแสนดี มีน้ำใจ ไม่ขัดข้องมิ่งมุกดา และนั่นเธอแอบหลงคิดว่าเขาอาจมีใจให้แก่ตัวเอง

“ปราชญ์เป็นผู้ชายที่น่ารักที่สุดเลย มุกรักปราชญ์นะ”

“ผมก็รักมุกเหมือนกันครับ” ‘แต่ผมรักแบบเพื่อนกัน’ ปราชญ์พูดประโยคท้ายหลังไว้ในใจ กลัวว่าจะทำให้เสียเพื่อน เธอได้ยินคำบอกรักจากเขายิ่งคลี่ยิ้มแย้มสดใส

“ปราชญ์ ในที่สุดนายก็ใจอ่อนรับรักมุก มุกดีใจที่สุด” มิ่งมุกดาสวมกอดร่างสูงใหญ่กระชับแน่น โดยเจ้าตัวถูกกอดยืนนิ่งแข็งทื่อ

น่าแปลก อ้อมกอดจากมิ่งมุกดา ไม่รู้สึกหัวใจสั่นไหวหรือเต้นแรงไม่เป็นจังหวะหรือได้กลิ่นหอมสบายตัวเหมือนมาลิน คนรักของเขา ได้กลิ่นฉุนจากน้ำหอมราคาแพงที่หญิงสาวพรมฉีด ปราชญ์อยากผลักไสผู้หญิงคนนี้ออก แต่ใจกากไม่กล้าทำตามดั่งใจคิด จนมิ่งมุกดายอมผละจากเขา

“ปราชญ์เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมทำหน้าแบบนั้น”

เธอขมวดคิ้วแปลกใจ สีหน้าเรียบนิ่ง เย็นชาไร้ความรู้สึกเหมือนว่าเขาไม่เคยรักเหมือนคำพูดที่ว่า

“ผมแค่เครียดกับงานหนักนะครับ ไม่มีอะไรมาก เราไปกันดีกว่าครับ ผมเริ่มหิวข้าวแล้ว”

“ค่ะ”

มิ่งมุกดาปรับสีหน้าหวานปกติ ตัดทิ้งความเคลือบแคลงสงสัยแวบหนึ่งก่อนควงแขนแกร่งเดินออกจากห้องทำงาน

พนักงานที่บริษัททุกคนก็รู้ว่ามิ่งมุกดาเข้ามาจีบรองประธานหนุ่มมานานกว่าหกเดือน หลังจากรู้ว่าเขาเป็นทายาทคนเล็กของปกิตตากรุ๊ป และรู้ว่าเธอกับทายาทคนโตไม่ถูกกันและชอบกัดกันตั้งแต่เด็ก

นางแบบสาวอย่างมิ่งมุกดาไม่แคร์พวกสื่อ ปาปารัสซี่จับถ่ายเธอเดินควงแขนแกร่งพาปราชญ์มานั่งทานข้าวที่ร้านอาหารสุดหรูที่ห้างสรรพสินค้าใหญ่ โดยเธอไม่ทันสังเกตสีหน้าของชายหนุ่มว่าอึดอัดมากที่ถูกจับตามองกับคนดัง

ปราชญ์ ปราการขอตัวนางแบบสาวเข้าห้องน้ำ เสมือนเป็นหลุมหลบภัยสำหรับเขา ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงที่หลบซ่อน บางทีเธอคงอารมณ์เสียแล้วกลับบ้านก็ได้

“เฮ้อ! ไม่ชอบใจเลยจริง ๆ”

สายตาคมกริบเห็นร่างระหงที่คุ้นตา หลังจากเขาออกจากห้องน้ำและร่างผู้หญิงคนนั้นออกมาจากห้องน้ำหญิงไล่เลี่ยกัน เสี้ยวใบหน้าหวานกำลังหันหลังทำให้หัวใจแกร่งเต้นแรงระรัว

“คุณลิน!”