คนถูกถามส่ายหน้าเป็นคำตอบ เพราะหล่อนไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ทำไมถึงอาเจียนขนาดนี้ แถมยังรู้สึกมึนหัวไปหมด ก่อนจะหันไปโก่งคออาเจียนอีกครั้ง ฝ่ายรามันก็คอยลูบหลังให้อย่างสงสาร เมื่อเห็นหญิงสาวอาเจียนจนตัวโยน
“ทำไมถึงไม่รู้ ตัวของตัวเองจะไม่รู้ได้ไงว่าเป็นอะไรฮึ” เขาถามเสียงดุ ไม่พอใจในคำตอบและโมโหที่เจ้าหล่อนชอบใส่ใจแต่คนอื่น จนลืมใส่ใจตัวเอง ก่อนช้อนร่างเล็กที่แทบจะทรงตัวไม่อยู่ไปที่เตียง เพื่อให้เธอได้พักผ่อน พลันส่งสายตาดุให้เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายทำท่าจะลุกขึ้น
“วันนี้นอนพักเลยนะ ห้ามออกไปช่วยคนงาน แล้วเดี๋ยวฉันจะตามไอ้กิจให้เข้ามาตรวจ แล้วห้ามบอกอีกว่าไม่เป็นอะไร เดี๋ยวก็หาย เพราะฉันไม่เชื่อเธออีกแล้ว ยังไงวันนี้ฉันก็ต้องรู้ว่าเธอเป็นอะไร”
“นางไม่เป็นอะไรจริงๆ นางคงเป็นแค่โรคกระเพาะ เดี๋ยวนางกินยาคงหาย คุณรอนางสักยี่สิบนาทีนะคะ เดี๋ยวนางจะรีบไปแต่งตัว นางจะไปฟังผลการตรวจน้ำนมเป
