ว่าแล้วเมเตโอก็อุ้มร่างของวาดดาวเดินตรงมายังรถลีมูซีนที่ โอลิเวอร์นั่งรออยู่
“คุณจอร์นเปิดประตูให้ผมหน่อยครับ”
ลุงจอร์นคนขับรถกำลังจะเปิดประตูให้ แต่เสียงโอลิเวอร์ขัดขึ้นเสียก่อน
“เปิดทำไมล่ะ หรือว่าแกจะกลับกับปู่”
“วาดดาวจะกลับพร้อมคุณปู่ยังไงล่ะครับ”
โอลิเวอร์ส่ายหน้าน้อยๆ “หนูวาดดาวจะกลับรถคันเดียวกับแกต่างหาก แม็ต”
เมเตโอชะงัก ก่อนจะครางออกมาอย่างหงุดหงิด “อารมณ์ของผมตอนนี้ไม่ค่อยจะดีนัก ให้ผมกลับไปทำงานเถอะครับ”
“เอ่อ คุณปู่คะ ให้หนูกลับไปกับคุณปู่เถอะค่ะ นะคะ”
“ไม่เอาน่าหนูดาว... อยู่กับเจ้าแม็ตนั่นแหละดีแล้ว พึ่งหายเจ็บหายป่วย อยู่ใกล้ๆ กันจะได้คอยดูแลกัน และรักกันมากขึ้น”
เมเตโอหรี่ตาแคบมองประสานสายตาลงมา ก่อนที่เขาจะตวัดตามองไปทางอื่น
“ผมออกมาจากประชุมกลางคัน คงต้องรีบกลับไปประชุมต่อให้เสร็จครับ”
“ไม่ต้องห่วงน่าเรื่องนั่นน่ะ ปู่ให้แม่เกรซโทรไปเลื่อนประชุมแล้ว”
“
