แล้วคนชั่วอย่างอวี้เหวินจิ้งก็ไม่ยอมปล่อยให้นางได้นอนง่าย กว่าจะผ่านคืนวสันต์เรี่ยวแรงของลู่เซวียนเฉ่าก็หมดลง นางนอนหลับตาพริ้มให้เขาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้นาง ด้วยไร้เรี่ยวแรงจะขัดขืน
“เจ้าคิดจะวางแผนทำอันใดอีก” อวี้เหวินจิ้งถามนางอีกครั้ง เขาอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับนางทุกเรื่อง หากนางต้องการอันใดเขาย่อมช่วยนางได้ เพียงแต่นางต้องเปิดใจให้เขาเท่านั้น แต่นี่นางกลับเก็บเงียบคนเดียว และคนเดียวที่นางจะปรึกษาเป็นท่านแม่ของตนเสียอย่างนั้น
“ไม่...” เสียงแหบเปล่งออกมา นางหมดแรงจะพูดแล้ว มาซักถามอันใดกันตอนนี้ นางไม่มีอันใดจะพูดทั้งนั้น
“ได้ข้าจะจับตาดูเจ้าไม่ให้คลาดสายตา” ไม่บอกก็ไม่เป็นอะไร ต่อจากนี้เขาจะไม่โง่เป็นเรื่องมือให้ใครถูกหลอกใช้แล้ว
หลังจากเช็ดตัวให้ภรรยาเสร็จแล้ว สองร่างก็นอนกอดกันจนเช้า และเป็นอีกวันที่ลู่เซวียนเฉ่าไม่อาจจะตื่นเช้า เรื่องนี้รับรู้ถึงนายหญิงของบ้าน สั่งเอาถุงตำลึงแจ
