สองสัปดาห์ต่อมา...
ผ่านมาสองสัปดาห์แล้วสำหรับการปรับตัวกับโรงเรียนใหม่ เพื่อนใหม่ สภาพแวดล้อมใหม่และสังคมใหม่ ตอนนี้พรนัชชาเริ่มคุ้นเคยกับการเดินทางแล้ว เธอสามารถกลับบ้านเองคนเดียวได้แล้ว แน่นอนว่าเมื่อเธอสามารถกลับบ้านเองคนเดียวได้ญาติผู้พี่ของเธอก็กลับไปใช้มอเตอร์ไซค์ในการเดินทางไป-กลับเหมือนเดิม
ตอนเช้าก็เลยมีแค่เธอคนเดียวที่นั่งรถยนต์มาโรงเรียนพร้อมคุณป้าที่แวะมาส่งที่โรงเรียนก่อนไปทำงานที่โรงพยาบาล
ส่วนตอนเย็นก็มีบางวันที่พี่พร้อมไม่มีงานหรือว่าต้องอยู่ประชุมกับทีมคณะกรรมการนักเรียนหรือไม่มีกิจกรรมอื่นให้ทำก็จะให้เธอรอกลับบ้านพร้อมกัน ทว่าก็ไม่ได้บ่อยมาก กอปรกับช่วงสัปดาห์นี้คุณป้าของเธอได้มาสัมมนาที่โรงแรมใกล้กับโรงเรียนของเธอท่านจึงเป็นฝ่ายแวะมารับเธอกลับบ้านพร้อมกันในตอนเย็น
กลายเป็นว่าบางวันเธอนั่งรถไฟฟ้ากลับบ้านเอง บางวันซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์ของพี่พร้อมกลับ และช่วงนี
