หญิงสาวมองตามสายตาของอีกฝ่ายก็เห็นว่าในกลุ่มนั้นมีพี่คลื่นยืนรวมอยู่ด้วย เธอส่งยิ้มให้พี่คลื่นที่เงยหน้ามองมาที่เธอด้วยความบังเอิญ เมื่อสบตากับเขาเธอก็รู้สึกว่าครั้งนี้พี่คลื่นมองเธอด้วยสายตานิ่งและดุกว่าทุกครั้ง ทว่าเธอก็สบตากับเขาได้ไม่นานก็ต้องหันหน้ากลับมาพูดกับเพื่อนต่อ
“อ่อ... แล้วพีร์ได้ไหม?”
“ได้สมัคร แต่ไม่รู้ว่าจะได้ลงเล่นเป็นตัวจริงมั้ย คนมาสมัครแม่งโคตรเยอะ”
“อาฮะ คนสมัครเยอะจริงๆ” เบือนหน้าไปมอง พยักหน้าเห็นด้วย “แต่เราว่าพีร์ต้องได้ลงเล่นเป็นตัวจริงอยู่แล้ว ในเมื่อพีร์เล่นฟุตบอลเก่งขนาดนั้นทำไมจะไม่ได้เล่นเป็นตัวจริงล่ะ”
“แล้วแพมรู้ได้ไงว่าเราเล่นฟุตบอลเก่ง?” พีรันธรสงสัย
“ก็เราเคยเห็นพีร์กับพวกเพื่อนผู้ชายในห้องเล่นฟุตบอลด้วยกันหลังเลิกเรียนประจำ เราว่าพีร์เล่นเก่งที่สุดในห้องเราเลยแหละ” คำตอบของหญิงสาวทำให้คนฟังยิ้มกว้าง มองเพื่อนข้างโต๊ะด้วยสายตาทอประกายสื่อความหมาย
