วันต่อมา...
@มหาวิทยาลัยBL
เธอรีบเดินเข้ามานั่งยังบริเวณโต๊ะไม้หินอ่อนหน้าคณะเพื่อนั่งรอเพื่อนสาวเพียงคนเดียวอย่างส้มโอ หลังจากที่เมื่อก่อนหน้านี้อนาคินได้ขับรถมาส่งเธอที่บริเวณด้านหน้ามหาลัย โดยที่เขาไม่ได้ตั้งใจจะมาส่งเธอหรอกแต่เพราะว่าเป็นทางผ่านที่เขาจะกลับบ้านพอดี เขาเลยให้เธอติดมาด้วย ย้อนกลับไปเมื่อคืนเธอกำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยกว่าจะนอนหลับ พอหลับไปสักพักก็สะดุ้งตื่นเพราะว่าเหมือนมีคนมารบกวนเวลานอนของเธอแต่พอรู้ว่าเป็นใครแล้วมันทำให้นอนหลับสบายเลย
“จ๊ะเอ๋!!”
“ว๊ายยยย ส้มโอตกใจหมดเลย” เธอที่กำลังนั่งเหม่ออยู่นั้นก็รู้สึกตกใจทันทีหลังจากที่เพื่อนใช้มือจิ้มบริเวณเอว เพราะเธอเป็นคนที่บ้าจี้เอามาก ใครจะแตะตัวทีเผลอไม่ได้เลย
“คิดอะไรอยู่ ฉันเห็นเธอนั่งเหม่อลอยยิ้มอยู่คนเดียว เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมถามตอบ"
“ก็คิดเรื่องทั่วไป"
"เรื่องทั่วไปอะไรยิ้มขนาดนั้น ยิ้มอย่างกับคนมีความรัก"
