พอเธอกลับมาถึงห้องก็รู้สึกแปลก ๆ ที่ต้องอยู่ห้องคนเดียว เพราะว่าหลังจากย้ายมาอยู่ที่คอนโดได้สองวันก็มีอนาคินอยู่ด้วยตลอด
ครืดดด ครืดดด
แต่ในตอนนั้นเองเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขณะที่เธอกำลังนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่ก็มีสติก็เลยรีบล้วงโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าออกมาดูว่าใครโทรมา พอเห็นเป็นชื่อของคนที่เธอกำลังนึกถึงอยู่โชว์อยู่บนหน้าจอเธอเลยกดรับทันที
“ว่ายังไงค่ะ”
(กลับห้องหรือยัง)
“กลับแล้วค่ะเพิ่งถึงเมื่อกี้ มีอะไรหรือเปล่าคะ”
(ฉันจะบอกว่าวันนี้ฉันไม่ได้ไปหานะพอดีว่าฉันต้องไปงานเลี้ยงสมาคมกับคุณพ่อคุณแม่”
“หนาวอยู่ได้ค่ะคุณไม่จำเป็นต้องมาอยู่กับหนาวก็ได้”
(ฉันแค่โทรมาบอกเฉย ๆ อาหารเย็นก็ทำกินเองเลย แต่ถ้าขี้เกียจทำจริง ๆ ก็โทรสั่งอาหารให้แอพมาส่งที่ห้องไม่ต้องออกไปซื้อเองนะมันอันตราย เข้าใจที่พูดไหม)
“ค่ะ”
(แค่นี้แหละ)
เขาพูดแค่นั้นก็ตัดสายเธอไปเลย เธอจึงยื่นโทรศัพท์ไปวางไว้ที่โต๊ะด
