น้ำหนาวของอคิน 2 | เอาเปรียบ
1215 คำ
วันต่อมา...
อนาคินที่ลืมตาตื่นขึ้นมาช่วงสายของอีกวัน ขยับตัวไปมาเพื่อจะคว้านเอาตัวของคนที่เขาย่ำยีเมื่อคืนมากอด แต่ควานหายังไงก็ไม่เจอจึงลืมตาขึ้นดู ก็พบว่าตอนนี้ตัวเองนอนอยู่บนเตียงคนเดียว เขาเลยลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อล้างหน้าและอาบน้ำชำระร่างกายของตัวเองให้สะอาด พออาบเสร็จแล้วก็รีบเดินออกมาเปลี่ยนชุดให้เรียบร้อย พอทำทุกอย่างเสร็จก็เดินไปยังบ้านใหญ่ที่อยู่ด้านหน้าของบ้านพักเขา
พอเดินเข้ามาในบ้านเห็นแม่บ้านที่กำลังทำความสะอาดกันอยู่อยากขะมักเขม้น แต่กลับไม่เจอคนที่เขาอยากเจอเลย
“คุณคินรับอาหารเช้าเลยไหมคะ ป้าจะเตรียมให้”
“ครับ แล้วน้ำหนาวไปไหนครับป้าอ่อน ผมไม่เห็นเธอเลย” เขาถามป้าของหญิงสาวออกไปหลังจากที่ไม่เห็นเธอเดินป้วนเปี้ยนไปแล้ว
“ไม่สบายค่ะ ป้าเลยให้นอนพักอยู่ห้อง คุณคินมีอะไรกับมันหรือเปล่าคะเดี๋ยวป้าไปตามให้”
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะผมแค่ถามดูเฉย ๆ ป้าไปทำอะไรก็ไปเถอะ” พอป้าแม่บ้านเดินออกไปเขาก็ลงมือทานข้าวตรงหน้าของตัวเองจนเสร็จเรียบร้อย ก็รีบเดินออกมาจากบ้านใหญ่กำลังจะกลับบ้านของตัวเอง แต่อยู่ดี ๆ ก็คิดอะไรได้บางอย่าง จึงเลือกที่จะเดินมายังบ้านพักของคนงานแทน แต่ดีหน่อยเพราะตอนนี้เป็นเวลางานจึงไม่มีใครอยู่แถวนี้ พอเดินมาหน้าห้องของหญิงสาวกำลังจะยกมือขึ้นเคาะประตูก็ชะงักมือเอาไว้ทันทีหลังจากที่ได้ยินเสียงดังแทรกออกมาจากในห้องน้ำเสียงพูดคุยของเธอค่อนข้างที่จะมีความสุขมาก ๆ ทำให้เขาที่ฟังอยู่นั้นรู้สึกรำคาญ
“หนาวไม่สบายนิดหน่อยเอง อิฐไม่ต้องเป็นห่วงนะ”
(…..)
“จ้า เดี๋ยวเราขอไปกินข้าวก็กินยาก่อนนะ”
(…..)
“คิดถึงเหมือนกัน แค่นี้นะ”
ปั้งงง
เสียงกระชากประตูกระทบกับผนังดังสนั่นทำให้เธอที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่นั้นสะดุ้งตกใจขึ้นมาทันที พร้อมกับมองไปยังต้นเสียงก็ต้องตกใจขึ้นมาอีกครั้งหลังจากที่เห็นคนใจร้ายที่ทำร้ายเธอเมื่อคืนยืนหน้าบึ้งอยู่
“คุณคินเข้ามาได้ยังไงคะ”
“ทำไมไม่ไปทำงาน”
“พอดีว่าหนาวรู้ไม่ค่อยสบายตัวค่ะ ป้าอ่อนเลยให้พักอยู่ห้อง”
“ไปทำความสะอาดห้องฉันให้หน่อย พอดีเมื่อคืนจัดหนักไปหน่อยมันเลยสกปรก”
“แต่ว่าหนาวไม่สบายอยู่นะคะ อีกอย่างเพิ่งทำไปเมื่อวานเอง”
“ไปทำเดี๋ยวนี้”
“ตะ...แต่ก็ได้ค่ะ” เธอที่กำลังจะเอ่ยปฏิเสธก็ต้องหยุดพูดออกไปทันทีหลังจากที่เห็นหน้าคนใจร้ายที่กำลังจ้องมองเธอยังเอาเรื่อง
"เดี๋ยวหนาวขออาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อนนะคะจะรีบตามไป"
"จะเปลี่ยนทำไมชุดนี้ก็ดีอยู่แล้ว"
เขาเดินเข้ามากระชากแขนของเธอพร้อมกับลากพาเธอเดินมายังบ้านพักของเขาที่อยู่ไม่ไกล โดยขณะที่เธอที่เดินตามอยู่นั้นก็รู้สึกเจ็บจี๊ดบริเวณจุดลับมาก แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยอะไรออกไปเพราะกลัวว่าอนาคินจะต่อว่าเธอ
“เดินให้มันเร็ว ๆ หน่อยได้ไหม"
เธอพยายามเดินให้เร็วตามแรงจูง กว่าจะมาถึงบ้านก็ทำให้เธอล้าไปได้เลย เธอจึงค่อย ๆ นั่งลงที่พื้นด้วยความเหนื่อยล้า"
"แค่นี้เหนื่อยแล้วเหรอ สำออยจริง ๆ เลย"
"รีบไปทำได้แล้ว มัวแต่นั่งลีลาอยู่นั่นฉันไม่ได้มีเวลาว่างมาเฝ้าเธอทั้งวันหรอกนะ"
“คุณจะไปไหนก็ไปสิ จะมาเฝ้าหนาวทำไม"
“แล้วเธอมีปัญหาที่ฉันอยู่เฝ้าหรือไง"
“ไม่มีค่ะ”
“ถ้าไม่มีก็รีบทำ"
บอกเขาพูดแบบนั้นเธอก็พยุงตัวเองเดินไปเก็บเสื้อผ้าที่ทิ้งกระจัดกระจายข้างเตียงมาใส่ตะกร้าเตรียมเอาไว้ซะ แล้วเดินไปหยิบไม้กวาดขึ้นมากวาดทำความสะอาดเพื่อจะได้ถูต่อ ดูไม่สนใจคนที่กำลังนั่งมองเธอทำความสะอาดอยู่
หนึ่งชั่วโมงต่อมา...
เธอใช้เวลาทำความสะอาดห้องมาร่วมชั่วโมงแล้วจะเหลือก็แค่ปูผ้าปูที่นอนใหม่ก็เสร็จงานวันนี้ของเธอแล้ว ตอนนี้เธอรู้สึกอึดอัดมากเพราะว่าตั้งแต่ตอนเริ่มงานจนถึงใกล้จะเสร็จอนาคินก็ไม่ยอมเดินไปไหนเอาแต่นั่งจ้องมองเธออย่างไม่ละสายตา
“อาอะ อ๊ะะ ช่วยด้วย คุณคินเจ็บ อะ อะ อ๊าาปล่อยนะ อืมอะ อ๊าาาาา คุณคินนะ...หนาวเจ็บอะ...อ๊าา”
เธอที่กำลังพยายามไม่สนใจเขาเอาแต่ตั้งใจทำงานของตัวเองให้เสร็จเร็ว ๆ อยู่ดี ๆ ก็ได้ยินเสียงออกมาจากในโทรศัพท์ของอนาคิน มันเหมือนเสียงของเธอมาก ทำให้เธอหยุดชะงักงานที่ทำทุกอย่างแล้วเดินไปด้านหน้าเขาที่กำลังมองที่หน้าจอโทรศัพท์แล้วยิ้มอย่างมีความสุข
"มีอะไร อยากดูด้วยเหรอไง งั้นก็เอาไปดู" เขายื่นโทรศัพท์ของตัวเองมาให้เธอ เธอจึงรีบหยิบขึ้นมาเปิดดู พอเห็นคลิปวีดีโอที่กำลังเล่นอยู่ก็รู้สึกตกใจเพราะมันเป็นคลิปของตัวเองที่กำลังมีอะไรกับเจ้าของโทรศัพท์เมื่อคืน
"นี่คุณถ่ายคลิปหนาวเอาไว้เหรอ" เธอกำโทรศัพท์เขาไว้แน่นด้วยความตกใจหลังจากที่ดูคลิปไปได้สักพัก "คุณทำแบบนี้ได้ยังไง"
"ฉันอุตส่าห์ถ่ายไว้ให้เธอดูเลยนะ เมื่อคืนเธอหลับไปก่อน" เขาพูดเสร็จก็ยื่นมือมาแย่งโทรศัพท์ที่เธอถือเอาไว้แต่เธอก็พยายามแย่งกลับ แต่เหมือนว่าแรงของเธอกับเขามันช่างแตกต่างกันมากทำให้เขาสามารถแย่งโทรศัพท์กลับไปไว้กับตัวเองได้
"ลบเถอะนะ" เธอร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจพร้อมกับพูดอ้อนวอนชายหนุ่มเพื่อให้เขาเห็นใจทำตามที่เธอบอก แต่เหมือนเขาจะไม่สนใจคำอ้อนวอนของเธอเลยเอาแต่ยิ้มแสยะส่งมาให้เธอ "คุณคินลบเถอะนะคะ"
"มันก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนก่อนสิ"
"ข้อแลกเปลี่ยนอะไรคะ รีบบอกหนาวมาสิบอกมาเลย"
"ถ้าฉันเรียกให้มาหา เธอต้องมาไม่ว่าจะทำอะไรอยู่เธอต้องมาหาฉันก่อนเข้าใจไหม"
"ไม่เข้าใจ นี่มันเอาเปรียบกันชัด ๆ "
"ก็แล้วแต่นะ" เขาทำหน้าตาละลื่นลอยหน้าลอยตาใส่เธอ ทำให้เธอที่ยืนมองเขาอยู่รู้สึกโกรธจากแต่ไม่สามารถทำอะไรได้ จึงเลือกที่จะเดินออกไปจับตรงนี้แทน
"อย่าลืมกินยาล่ะ เมื่อคืนฉันปล่อยในไปหลายรอบเลยนะ หรือถ้าอยากท้องก็ปล่อยท้องไปเลยแต่ฉันจะไม่รับผิดชอบอะไรเธอทั้งสิ้น" พอเขาพูดเสร็จเธอก็รีบเดินผ่านเขาออกมาทันที
- ผู้เขียน
