น้ำหนาวของอคิน 5 | จะเอาแบบนี้ใช่ไหม
1357 คำ
“น้ำหนาวกินข้าวเช้าหรือยัง”
ขณะที่เธอกำลังรดน้ำต้นไม้และพึมพำร้องเพลงไปเรื่อยเสียงทักทายของลิตาดังขึ้นเธอจึงหันไปยิ้มให้กับคุณเขา ลิตาคือแขกของคุณท่านเธอมาที่นี่เมื่อวานนี้ เธอเป็นคนที่น่ารักมากเราเพิ่งเจอกันครั้งเดียวแต่สามารถสนิทกันได้ แถมลิตายังไม่ถือตัวกับเธอที่เป็นหลานสาวแม่บ้านอีก
“กินแล้วค่ะพี่ลิตา”
“เธอจะลุกเดินออกมาทำไม ฉันยังคุยกับเธอไม่จบเลย”
เธอกำลังคุยกับลิตาอยู่นั้นเสียงคุณอนาคินก็แทรกตามขึ้นมา
“คุณจะตามฉันมาทำไม จะไปไหนก็ไปสิ”
“ฉันเป็นพี่เธอนะ เธอต้องเรียกฉันว่าพี่”
“พี่คินจะไปไหนก็ไป เรียกให้แล้วไปสิ”
ตอนนี้เธอกำลังยืนมองลิตากับอนาคินทะเลอะกันอยู่แต่ก็ไม่สามารถห้ามได้ เพราะตัวเองฐานะเป็นเพียงหลานสาวแม่บ้านเท่านั้น
“หึ แล้วนี่เธอรดต้นไม้เสร็จหรือยัง ไปทำความสะอาดห้องให้หน่อย” หลังจากที่เขาคุยกับลิตาก็หันมาพูดกับเธอแทน
“หนาวว่างน่าจะประมาณตอนเที่ยงนะคะคุณคิน พอดีว่าต้องไปซื้อของให้ป้าอ่อนที่ตลาดก่อน”
“เดี๋ยวฉันให้คนอื่นไปซื้อให้ ไปทำความสะอาดห้องฉันได้แล้ว”
“น้ำหนาวมีเรื่องที่จะต้องไปทำ ทำไมต้องมาบังคับคนอื่นด้วย” เสียงของลิตาพูดช่วยเธอ เพราะหน้าจะเห็นสีหน้าท่าทางของเธอที่ไม่อยากไป นี่สีหน้าเราออกขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย เธอเอ่ยคิดในใจคนเดียว
“ก็มันคือหน้าที่ของคนใช้”
“ทำไมคุณต้องพูดแบบนี้ด้วยมันเป็นการไม่ให้เกียรติน้ำหนาวเลยนะ”
“เลือกเอาสิจะไปไหน” อนาคินพูดออกคำสั่งพร้อมมองหน้าเธอด้วยสายตากดดันให้เธอตอบแบบที่เขาต้องการ ซึ่งเธอก็ไม่สามารถที่จะปฏิเสธได้อยู่แล้ว
“เดี๋ยวหนาวรดน้ำต้นไม้ส่วนนี้เสร็จจะรีบไปทำค่ะ”
“เลือกได้ถูกต้อง” เขาจะแยกยิ้มออกมาด้วยความภูมิใจแล้วรีบเดินออกไป
“ถ้าตัวเองไม่ว่างทำไมไม่ปฏิเสธไปล่ะ จะให้เขาบังคับทำไม”
“หนาวไม่กล้าหรอกค่ะ เพราะว่ากลัวจะกระทบกับงานของป้าตัวเอง”
“คนแบบนี้นิสัยไม่ดีเลยชอบบังคับคนอื่น งั้นพี่ขอตัวก่อนนะ”
“ค่ะ” พอเธอตอบออกไปแบบนั้นลิตาก็เดินออกไปส่วนตัวเองก็รีบรดน้ำต้นไม้ให้เสร็จ เพราะถ้าช้ากว่านี้ต้องโดนคุณเขาดุแน่ ๆ เลย
ครึ่งชั่วโมงต่อมา...
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ตอนนี้เธอยืนอยู่หน้าประตูบ้านของอนาคินเพื่อรอให้คนด้านในออกมาเปิดประตูให้หลังจากเพิ่งเคาะประตูออกไป
แอดดด
รอไม่นานเขาก็มาเปิดประตูดันออกมา ทำให้เธอเห็นเขาที่ตอนนี้แต่งตัวไม่เรียบร้อย เพราะว่าบนตัวของเขามีเพียงแค่ผ้าขนหนูผืนบางห่อหุ้มช่วงล่างเขาเอาไว้แค่นั้น
“เข้ามาเร็ว ๆ หน่อยสิ ลีลาอยู่ได้"
“ขอโทษค่ะ พอดีเพิ่งรดน้ำต้นไม้เสร็จ”
“เมื่อคืนฉันโทรหาเธอทำไมไม่รับโทรศัพท์”
“พอดีว่าโทรศัพท์หนาวจอมันเสียค่ะ กดรับไม่ได้คุณคินมีธุระอะไรด่วนไหมคะ”
“มี”
เธอมองหน้าอนาคินเพื่อรอคำตอบจากเขา แต่กลับไม่ได้อะไร มีเพียงแต่ความเงียบสงบ
“คุณคินมีอะไรหรือเปล่าค่ะ”
“ถอด-ชุด-ออก”
“คะ”
“ไม่ได้ยินเหรอ ฉันสั่งให้ถอดชุดออก”
“แต่ตอนนี้มันเพิ่งเก้าโมงเช้าเองนะคะ”
“แล้วจะทำไม มีใครห้ามคนเอากันตอนเก้าโมงเช้าด้วยเหรอ”
“…..”
“เร็ว ๆ สิ จะถอดเองหรือให้ฉันถอดให้”
เธอไม่ได้ติบอะไรออกไปแถมยังไม่ทำตามที่เขาบอก เอาแต่จับกระชับเสื้อตัวเองไว้แน่น
“โอเค งั้นฉันจะถอดให้เอง”
แควก!!
มันคือเสียงของอนาคินที่กระชากชุดของเธอออกหมดในคลาเดียว ต่อไปเขากำลังพยายามถอดกางเกงยีนส์ขาสั้นของเธอออก แต่เพราะเป็นผ้ายีนส์ทำให้มันถอดได้ยาก
“ทำไมมันถอดยากแบบนี้”
แต่ถึงมันจะถอดยากขนาดไหน แต่เขาก็ทำไม่นานเสื้อผ้าที่ห่อหุ้มร่างกายของเธอตอนนี้กระจัดกระจายไปทั่วที่นอนเรียบร้อยแล้ว
“อย่าทำอะไรหนาวเลยนะคะหนาวกลัวแล้ว คุณคินหนาวไหว้แล้วนะคะ” เธอรับลุกขึ้นพร้อมกับพนมมือไหว้ไปยังคนตรงหน้าพร้อมกับร้องไห้ไปด้วย แต่เขากลับไม่สนใจกระชากมือของเธออย่างแรงทำให้เธอล้มลงบนเตียงนอน
“ต้องให้รุนแรงตลอดเลย แล้วก็หยุดร้องให้ได้แล้วเธอก็รู้ว่าฉันชอบขนาดไหนตอนที่เธอร้องมันกระตุ้นอารมณ์ดี”
เธอพยายามหันหน้าหนีเขาเพราะว่าอนาคินพยายามจะจูบเธอ แต่ก็เพียงพยายามได้ไม่เท่าไหร่เพราะเขาก็ขึ้นมาคร่อมทับเธอเอามือจับหน้าของเธอเอาไว้ ประกบปากจูบเธอแล้วพยายามแทรกลิ้นตัวเองเข้ามาหยอกล้อในโพลงปากของเธออย่างชำนาญ ซึ่งเป็นกระทำที่รุนแรงเอามาก
ตอนนี้เธอทำได้เพียงแค่นอนนิ่งให้เขาแถะโลมร่างกายของเธอตามใจปรารถนา
“จะเอาแบบนี้ใช่ไหม”
“ก็คุณบอกให้ฉันเงียบนิ”
“ได้ ฉันชอบพวกที่ท่าทายเอามาก”
"ว้ายยยย" เธอกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ หลังจากที่เขาจับเธอพลิกคว่ำหน้าลงบนเตียง พร้อมกับดันยกสะโพกเธอขึ้นเสร็จ ตามด้วยกระชากผ้าขนหนูที่ห่อหุ้มท่อนล่างของตัวเองออก เธอที่เห็นแบบนั้นก็รู้สึกกลัวแต่จะดิ้นหนีก็ดิ้นไม่ได้
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เขาที่กำลังดันท่อนเอ็นตัวเองเข้าไปในร่องคับแคบของคนที่นอนฟุบอยู่ก็ต้องรู้สึกอารมณ์เสียขึ้นมา เพราะได้ยินเสียงเคาะประตูหน้าบ้าน
“ใครมันมาเคาะประตูตอนนี้ว่ะ”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“โถ่เว้ย” เขาจำใจเดินลงจากเตียงนอนพร้อมกับคว้าเอาผ้าขนหนูมาพันรอบเอวเอาไว้ แล้วเดินผ่านประตูห้องนอนเดินออกไปกระชากประตูหน้าบ้านเปิดออกมาอย่างแรงด้วยความไม่พอใจ
แอดดด
“ทำไมไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนมาเปิดประตู” เป็นเสียงของลิตาที่มาเคาะประตูห้องของเขา
“แล้วจะมาเคาะประตูรบกวนคนอื่นทำไม”
“น้ำหนาวอยู่ในห้องพี่ไหม ขอคุยกับน้ำหนาวหน่อย พอดีว่าเดินไปที่เธอรดต้นไม้แล้วไม่เห็น”
“มีอะไรจะคุยกับยัยนั่นเดี๋ยวฉันจะบอกให้เอง ตอนนี้ยัยนั้นไม่ว่าง”
“ว่าจะยืมโทรศัพท์น้ำหนาวโทรหาคุณป้าหน่อยค่ะ”
“โทรศัพท์เธอไปไหนทำไมไม่ใช้ของตัวเองโทร”
“โทรศัพท์ฉันพังยังไม่ได้ซื้อใหม่”
“เธอจะโทรหาแม่ฉันทำไม”
“จะฝากท่านซื้อโทรศัพท์ใหม่ให้หน่อย”
“เดี๋ยวฉันโทรให้เอง มีเรื่องที่จะบอกแค่นี้ใช่ไหม”
“น้ำหนาวทำอะไรอยู่ทำไมไม่ออกมาเหรอ”
“ยัยนั้นก็ทำความสะอาดห้อง กลับไปได้แล้ว” พูดเสร็จเขาก็กระชากปิดประตูตัวเองใส่หน้าของลิตาไปเลย แล้วเดินกลับมาที่ห้องนอน “ทำไมต้องมาขัดจังหวะคนจะเอากันด้วยวะ”
พอเขาเดินกลับเขามาในห้องเห็นหญิงสาวกำลังใส่เสื้อผ้าที่ขาดหลุดลุ่ยจากการกระชากของเขาเมื่อก่อนหน้านี้ เขาจึงเดินเข้าไปกระชากแขนของเธออย่างแรง
“ใครให้เธอใส่เสื้อผ้า ฉันยังไม่ได้เอาเธอเลย” ผลักเธอลงบนเตียงนอนอีกครั้งพร้อมดึงผ้าขนหนูที่พันรอบเอวตัวเองออก พร้อมกับดันท่อนเอ็นใหญ่ตัวเองเข้าไปในร่องของหญิงสาวอย่างไม่มีการเล้าโลม
- ผู้เขียน
